Artykuły

Piątą premierą Teatru Miejskiego jest adaptacja znakomitego opowiadania Michała Bułhakowa, w którym odnajdziemy charakterystyczne dla autora "Mistrza i Małgorzaty" poczucie humoru oraz połączenie wątków fantastycznych z wnikliwym portretem psychologicznym bohaterów.

"Psie serce" jest opowieścią o wybitnym naukowcu, profesorze Preobrażeńskim, który zajmuje się odmładzaniem pacjentów. Kiedy znajduje na śmietniku psa Szarika, postanawia przeprowadzić na nim eksperymentalną operację. Zamienia go w człowieka, który miotany jest między różnymi rodzajami ubezwłasnowolnienia - społecznego, kulturowego czy politycznego. Zagarnięty przez rewolucję naiwnie walczy o wolność. Jak w znanym motywie z historii o Frankensteinie eksperyment wymyka się spod kontroli.

"Dziś, w czasach klonowania, hodowania narządów na przeszczepy, terapii genowej, która może trwale zmienić kod genetyczny, przypomnienie tego tekstu Bułhakowa, przypomnienie wątków rodem z Fausta i pytanie o granice eksperymentu wydaje mi się niezwykle istotne". - Krzysztof Rekowski, reżyser spektaklu.

Powstały w latach 20. ubiegłego wieku tekst "Psiego serca" zaskakująco współcześnie brzmi w dzisiejszych czasach. Bułhakow, choć operuje językiem dowcipnym i groteskowym, zadaje pytania: na ile nasza kultura podszyta jest pogardą dla innych? Na ile usprawiedliwia przemoc? Być może idea równości na zawsze pozostanie utopią?

"Figura psa może być metaforą wszystkich istot słabszych i pogardzanych, obrazem natury bezceremonialnie zagarniętej przez naszą cywilizację, jak i kultur uznanych za "niższe". Z człowieka też niejednokrotnie robiono "zwierzę eksperymentalne" i zjawisko to nie należy jedynie do przeszłości. To mogłaby być historia żebraka, bezdomnego, uchodźcy z krajów trzeciego świata, któremu na siłę wszczepiono mentalność Zachodu". - Krzysztof Rekowski

Inscenizacja oparta została na intrygującym pomyśle scenograficznym, którego elementem jest widownia umiejscowiona na Dużej Scenie, w bliskości miejsca gry aktorów.

***

Krzysztof Rekowski - reżyser

Absolwent Wydziału Reżyserii Dramatu PWST w Krakowie i Wydziału Architektury Politechniki Gdańskiej. Na scenie zawodowej zadebiutował spektaklem "Zima pod stołem" R. Topora w Teatrze Ludowym w Krakowie (2002r.). Następnie zrealizował przedstawienia na wielu polskich scenach - między innymi: "Zwyczajne szaleństwa" P. Zelenki, "Szefa wszystkich szefów" L. von Triera i "Kasię z Heilbronnu" H. von Kleista w Teatrze Wybrzeże w Gdańsku; "Marylin Mongoł" N. Kolady i "Nieśmiałego na dworze" T. de Moliny w Teatrze J. Kochanowskiego w Opolu; "Dialogi o zwierzętach" A. Żelezcowa, "Romea i Julię" Szekspira i "Samobójcę?" wg N. Erdmana w Teatrze Norwida w Jeleniej Górze; "Panny z Wilka" wg J. Iwaszkiewicza w Teatrze Polskim w Poznaniu; "Grubą świnię" N. Labute'a w Teatrze Powszechnym w Warszawie; "Witaj, Dora" L. Barfussa i "Bramy raju" J. Andrzejewskiego w Teatrze Horzycy w Toruniu oraz "Rosyjski kontrakt" wg A. Płatonowa w Teatrze Dramatycznym w Warszawie.

W 2010 został wyróżniony na Festiwalu Sztuki Reżyserskiej "Interpretacje" w Katowicach (mieszek od Krystyny Meissner za "Panny z Wilka" ), na Festiwalu Szekspirowskim w Gdańsku otrzymał nagrodę za najlepszą polską inscenizację szekspirowską w sezonie 2005/06 ("Romeo i Julia"), a w 2005 roku na Festiwalu Sztuk Przyjemnych i Nieprzyjemnych w Łodzi nagrodę Loży Przyjaciół Teatru za "Dialogi o zwierzętach".

Jego spektakle prezentowane były także za granicą - między innymi na Mittelfest w Cividale del Friuli we Włoszech i na Bejing Fringe w Pekinie.

*

Jan Kozikowski - scenograf

Studiował na Wydziale Aktorskim Państwowej Wyższej Szkoły Teatralnej i Katedrze Scenografii Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie. Debiutował "Kartoteką" Tadeusza Różewicza w reżyserii Piotra Kruszczyńskiego w Teatrze im. A. Fredry w Gnieźnie w 1999 roku.

Autor około 70 scenografii teatralnych do przedstawień Anny Seniuk, Izabeli Cywińskiej, Agnieszki Glińskiej, Bożeny Suchockiej, Jana Englerta, Piotra Kruszczyńskiego, Marka Fiedora, Piotra Cieplaka, Artura Tyszkiewicza, Wojciecha Malajkata, Ondreja Spisaka, Piotra Jędrzejasa, Michała Siegoczyńskiego, Grzegorza Chrapkiewicza i innych polskich reżyserów.

Pracował na scenach Teatru Narodowego, Teatru Dramatycznego, Teatru Studio, Teatru Powszechnego, Teatru Ateneum, Teatru na Woli w Warszawie, Narodowego Starego Teatru i Teatru Bagatela w Krakowie, Teatru im. Jana Kochanowskiego w Opolu, Teatru Polskiego i Współczesnego we Wrocławiu, Teatru Wybrzeże w Gdańsku i Teatru Miejskiego w Gdyni, Teatru Polskiego i Teatru Nowego w Poznaniu, Teatru Osterwy w Lublinie i innych, w tym również offowych.

Projektował scenografie z kostiumami do sztuk i scenicznych adaptacji autorów począwszy od W. Shakespeara ("Król Lear", "Sen nocy letniej", "Wesołe kumoszki z Windsoru"), przez klasyków europejskich m.in. F. Dostojewskiego ("Biesy"), J. Słowackiego ,("Balladyna"), H. Brocha ("Niewinni", "Oczarowanie"), H. Ibsena ("Dom lalki", "Hedda Gabbler", "Peer Gynt") B. Brechta ("Baal"), F. Kafki ("Proces"), do pisarzy współczesnych: G. Grassa ("Blaszany bębenek"), J. Hellera ("Paragraf 22"), T. Różewicza ("Kartoteka", "Białe małżeństwo"), W. Allena ("Zagraj to jeszcze raz Sam", "Sex nocy letniej") oraz brutalistów jak: M. Ravenhill ("Polaroidy"), B. Fraser ("Niezidentyfikowane szczątki ludzkie i prawdziwa natura miłości") i wielu innych.

Ma w swoim dorobku także scenografię z kostiumami do spektaklu baletowego "The abyss within" wg "Drewnianego księcia" Beli Bartoka w reż. Laszlo Magacza zrealizowaną w Budapeszcie w 2000 roku.

Jest także autorem kostiumów do polskich filmów fabularnych w reżyserii A. Saramonowicza i T. Koneckiego "Pół serio" (także scenografia), "Ciało", "Testosteron".

Z Krzysztofem Rekowskim spotkał się po raz pierwszy przy "Pannach z Wilka" J. Andrzejewskiego w Teatrze Polskim w Poznaniu w 2009 r. W tym samym roku zrealizowali "Samobójcę?" wg N. Erdmana w jeleniogórskim Teatrze im. C. K. Norwida, a następnie "Rosyjski kontrakt" na podstawie "Epifańskich śluz" A. Płatonowa w Teatrze Dramatycznym w Warszawie w 2014 roku.

Laureat nagrody za scenografię do spektaklu "Matka Joanna od Aniołów" na XXVII Konkursie Literatury Polskiej w Opolu i I Ogólnopolskim Konkursie na Teatralną Inscenizację Dawnych Dzieł Literatury Europejskiej. Nagrodzony także za scenografię do przedstawienia "Wszystkim Zygmuntom między oczy!!!" w 12. edycji Ogólnopolskiego Konkursu na Wystawienie Polskiej Sztuki Współczesnej. Prace do tych spektakli były częścią polskich ekspozycji podczas praskiej Quadriennale w 2004 i 2008 roku.

*

Sławomir Kupczak - kompozytor

Ukończył studia na Akademii Muzycznej we Wrocławiu w klasie kompozycji Jana Wichrowskiego.

Jest twórcą muzyki solowej, kameralnej, symfonicznej, elektroakustycznej, teatralnej (do przedstawień w reżyserii Jakuba Porcariego, Krzysztofa Rekowskiego, Krzysztofa Globisza, Piotra Jędrzejasa, Marii Spiss, Pawła Passiniego) i filmowej (reż. Iwona Bielecka) a także "II Symfonii na 100 motocykli, gitarę elektryczną, perkusję i elektronikę", prawykonaną na ISCM World Music Days we Wrocławiu w 2014 roku. W maju 2015 roku odbyła się premiera opery kameralnej "Voyager" w reżyserii Michała Borczucha na zamówienie Teatru Wielkiego Opery Narodowej w Warszawie.

Komponuje dla festiwali takich jak: Warszawska Jesień, Musica Electronica Nova, Musica Polonica Nova, Festiwal Prawykonań.

W 2006 roku utwór "Anafora VI" otrzymał 4. lokatę na 53. Międzynarodowej Trybunie Kompozytorów UNESCO w Paryżu w kategorii kompozytorów młodych. W tym samym roku za utwór "Anafora VII - Lament" otrzymał drugą nagrodę na 48. Konkursie Młodych Kompozytorów im. Tadeusza Bairda organizowanym przez Zarząd Główny Związku Kompozytorów Polskich.

"Anafora V" na wiolonczelę i komputer reprezentowała w 2004 roku Polskie Radio na Międzynarodowej Trybunie Muzyki Elektroakustycznej UNESCO w Rzymie zaś w 2015 roku Polskie Radio reprezentowały dwa utwory kompozytora ("Res facta" i "4 tańce z przygrywką") na III Konkursie Palma Ars Acustica w Berlinie.

Fragmenty muzyki ze spektaklu na stronie www.teatr.gliwice.pl - muzyka

*

Emilia Sadowska - projekcje wideo

Absolwentka Wydziału Reżyserii Państwowej Wyższej Szkoły Filmowej, Telewizyjnej i Teatralnej w Łodzi oraz Filologii Polskiej na UW. Reżyser teatralny i filmowy, redaktor programów TV. Autorka etiud filmowych: "Dziewczyna", "Ikona", "Maryla Bogran i szeryfki", "Dzień bez słońca" oraz Teatru TV "Zatrudnimy Clowna" wg Matei Visnieca. Zrealizowała m.in. spektakle teatralne: "Zwał" Sławomira Shuty, "Amatorki" Elfriede Jelinek, "Pomórnik kryminał ekologiczny" wg Olgi Tokarczuk, "Eliminacje" Silke Hassler, "Czerwona droga do Sabaiby" Oscara Liery, "The Passengers" Rory Sullivana i Anny Wolf.

Autorka projekcji filmowych do spektakli w reż. Krzysztofa Rekowskiego: "Przyjaciel" Radosława Paczochy, "Glany na glanc" Dawida Gov, "Rosyjski kontrakt" Andrieja Płatonowa, "Bramy raju" Jerzego Andrzejewskiego w reżyserii Grzegorza Chrapkiewicza, "Kobiety bez znaczenia" Alana Bennetta i "Księżniczka czardasza" Imre Kálmána.

Swoje prace realizowała w Teatrze Polskim w Poznaniu, Teatrze Dramatycznym i Teatrze Studio w Warszawie, Teatrze Bagatela w Krakowie, Teatrze im. Stefana Jaracza w Olsztynie, Teatrze Dramatycznym w Białymstoku, Teatrze im Wilama Horzycy w Toruniu, Teatrze Muzycznym w Poznaniu oraz New Theatre Dublin w Irlandii.

Jako redaktor i reżyser współpracowała z TVP2, TVP Kultura, TVP oddział w Łodzi, TVP oddział w Szczecinie, Telewizją WTK w Poznaniu.

W latach 2012-2016 wykładowca na Uniwersytecie im. Adama Mickiewicza w Poznaniu na Wydziale Nauk Politycznych i Dziennikarstwa na specjalizacji NOWE MEDIA.

*

Filip Szatarski - choreografia

Gdański artysta zajmujący się badaniem obszaru szeroko pojętych sztuk tańca i teatru w ich połączeniu z muzyką i wizualiami. Jako choreograf, tancerz i dramaturg zrealizował 16 własnych spektakli współpracując z artystami na całym świecie. Zajmuje się również realizacją choreografii i ruchu scenicznego dla teatrów dramatycznych w Polsce i za granicą (ponad 50 realizacji). Prowadzi warsztaty świadomości ciała dla profesjonalnych aktorów teatralnych. Jest laureatem stypendium Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego, Marszałka Województwa Pomorskiego, wielokrotnym laureatem stypendium kulturalnego Miasta Gdańska oraz stypendium rządu japońskiego.

Jako pedagog tańca uczy improwizacji i podstaw contact improvisation.

Od 2012 roku wspólnie z Radkiem Heweltem prowadzi w Austrii inicjatywę o nazwie Clever Project, mającą na celu wyeliminowanie zjawiska kryzysu ze sztuki współczesnej. Występuje na scenie jako tancerz i performer. Współpracuje z muzykami, nagrywa własne utwory muzyczne.

- Mojej pracy staram się dotrzeć do tego, co porusza danym człowiekiem, performerem, a nie do tego jak ten człowiek, performer się porusza. Staram się wymyślić takie formy, które organicznie pasują do danej osobowości. Bardzo ważną rolę w procesie tworzenia choreografii do tego spektaklu odegrał mój pies Masza, który był jedną z wielu inspiracji w podczas przygotowania i tworzenia roli Mariusza Galilejczyka. Masza miała także ogromny wpływ ogólną atmosferę pracy nad spektaklem - Filip Szatarski