Artykuły

"Ucieczka z kina Polskość" Macieja Łubieńskiego i Michała Walczaka w reż. Michała Walczaka z Pożaru w Burdelu, gościnnie w Teatrze Polskim w Warszawie. Pisze Witold Mrozek w Gazecie Wyborczej-Stołecznej.

W najnowszym odcinku - "Ucieczka z kina Polskość" - ekipa Pożaru w Burdelu stawia czoło United Clowns, prawicowej wytwórni filmowej. Odcinek widział już Witold Mrozek.

Pożar w Burdelu ma swoje refreny. Powraca motyw walki o władzę w grupie, od 30 odcinków ciągną się sceniczne miniseriale, jak opera mydlana o Miasteczku Wilanów, romans dwóch budowniczych metra czy kazania duszpasterza hipsterów.

Pożar w Burdelu z groteską i fantazją

Najsłynniejszy kabaret dzisiejszej Warszawy próbuje też tworzyć satyryczny kanał informacyjny BurdelTV, ze skutkiem czasem lepszym, częściej gorszym. Nie wynika to ze słabości Agnieszki Przepiórskiej, która charakterystyczne dla telewizyjnych dziennikarek pauzy i afektację podpatrzyła perfekcyjnie. Po prostu Pożar jest najlepszy, gdy przesuwa się w stronę groteski i fantazji. Być może innym językiem o Polsce mówić się nie da.

Jak fantazja, to kino. W najnowszym odcinku - "Ucieczka z kina Polskość" - ekipa Pożaru stawia czoło United Clowns, prawicowej wytwórni filmowej powstałej z połączonych przez Ministerstwo Kultury Filmoteki Narodowej, Narodowego Instytutu Audiowizualnego, PISF, HBO, TVP, TVN, Polsatu itd. Ma ona stworzyć tajemnicze hybrydy, które przechwycą narodową wyobraźnię, trwale scalając aktorów z rolami.

Jak kino narodowe, to Wajda. A zatem sympatyczny gejowski duet w tunelach metra spotyka bohaterów "Kanału" i "Popiołu i diamentu". Jest też śpiewana przez Grażynę Barszczewską gorzka pieśń pominiętej w "Powidokach" Wajdy bitej żony Strzemińskiego, rzeźbiarki Katarzyny Kobro. Jest ucieleśnienie kina historycznego - Piotr Cyrwus (na co dzień aktor Polskiego) jako Kaskader, pół ułan, pół koń. Będzie też scalona z bohaterek dwóch promowanych intensywnie filmów biograficznych Michalina Wisłocka-Curie ("Rozbiłam atom, by uwolnić jądra").

Pożar w Burdelu trzyma wysoki poziom

Wykonawcy Pożaru trzymają stały, wysoki poziom. Ekipa artystycznych outsiderów z czasem zaczęła przyciągać znane nazwiska. Zaś najbardziej efektownym transferem do burdelowej drużyny okazał się Andrzej Seweryn, który w "Ucieczce z kina Polskość" znów wraca do kabaretu.

Może zagrać Wajdę, może zagrać Trumpa. Zadebiutował w odcinku "Pożar w Polskim" w autoironicznej roli dyrektora Teatru Polskiego Andrzeja Seweryna, teatralnego klasyka grającego z patosem tak wielkim, że z większym się nie da. Kreował też postać Księcia Mazowsza - marszałka województwa Adama Struzika, któremu podlega jako dyrektor.

Seweryn bawi się gębą narcystycznego aktora kabotyna. W jednym z numerów w pożarowym kluboteatrze Dzika Strona Wisły wcielił się w tajemniczego starogreckiego klasyka rozważającego, co by to było, jak by go zagrał sam Andrzej Seweryn. Teraz tworzywem też stała się artystyczna biografia aktora. Na przykład co - poza Pożarem - łączy Andrzeja Seweryna i Andrzeja Konopkę, kabaretowego Burdeltatę? Obaj grali u Wajdy ubeków, pierwszy w "Człowieku z żelaza", drugi w "Powidokach". Takie koincydencje, zmieszane z aktualnym klimatem politycznym, owocują wyjątkowo ekscentrycznymi scenariuszowymi konceptami. W ostatnim odcinku Seweryn "robi też" na scenie Beksińskiego z głośnego filmu "Ostatnia rodzina". Przenosi go jeden do jednego, w roli "ukrywa" swoją prawdziwą tożsamość podczas przesłuchania.

Czym uwodzi Andrzej Seweryn jako artysta kabaretowy? Na pewno dystansem do własnej legendy i wizerunku, przy czym nie przestaje ani na chwilę być wybitną osobowością sceniczną. Potrafi w jednej chwili pokazać tradycyjne, psychologiczne aktorstwo najwyższej próby jako rozczulające kuglarstwo. Które nadal działa.

Kolejne pokazy "Ucieczka z kina Polskość" 15,16, 25 i 26 marca w Teatrze Polskim, ul. Karasia 2