Ludowy idzie w stronę ludzi. Za kulisami
"Rewizor. Bedzie wojna!" Artura Pałygi w reż. Małgorzaty Bogajewskiej w Teatrze Ludowym w Krakowie. Pisze Łukasz Gazur w Dzienniku Polskim.
Idzie stare! "Rewizorowi. Będzie wojna!" Artura Pałygi w reżyserii Małgorzaty Bogajewskiej w Teatrze Ludowym w Krakowie nie można odmówić aktualności, werwy, odwagi nawet. Ale mimo to nie jest to spektakl wywołujący szał uniesień. Z kilku powodów. Spektakl się dłuży, dialogi ciągną się, będąc znakiem "stop" dla toczącej się akcji. Dwie godziny to zdecydowanie za długo jak na to, co do powiedzenia mają twórcy. Do tego niekóre skróty myślowe są za gładkie, a skoki z opowieści obyczajowej w sam środek publicystki politycznej zbyt toporne. Choć interesujących scen nie zabrakło - jak rozmowa Horodniczego ze sklepikarzami, która bardziej przypomina układ choreograficzny z krzesłami i staje się próbą osaczenia bohatera i wplątania go w pajęczynę biznesowych wpływów.
To sequel gogolowskiego Rewizora, w którym Chlestakow (Krystian Pesta) wraca do sennego miasteczka, by sprawdzić, czy sprawy biegną właściwym torem. I znów trafia na ludzi, którzy za cenę konformizmu chcą chronić swoje stołki. Ale czasy się zmieniły - mamy już do czynienia z inną rzeczywitością i innym Rewizorem. Tu chwali się Hitlera i jego metody. Nie, nie Holokaust rzecz jasna. Raczej "społeczne porządki". Bo ludziom trzeba dać rozrywkę i socjalne warunki. Niejeden polityk na tym właśnie doszedł do władzy. I na bierności innych. W pewnym momencie wszystko zmienia się w jarmark albo raczej talent show. A historia ta i tak skończy się w komorach gazowych.
Tekst brzmi aktualnie. "Idzie stare!" - słyszymy ze sceny, i ową "rewolucję tradycyjną" widać nie tylko w Polsce. W poszukiwaniu nowego modelu społecznego wielu odwołuje się do tęsknot za przeszłością. A wspomniana w tytule wojna już trwa - i to na wielu poziomach. Ideowym, kulturowym, społecznym. I niesie swoje ofiary. Ale czy wyczerpująco i przejmująco o tym opowiada spektakl w "Ludowym"? Mam wątpliwości.
