Artykuły

— Naszego smutku nie jest dziś w stanie rozwiać nawet ciężarówka Coca-Coli nadciągająca przed świętami — mówi Michał Pabian, dramaturg spektaklu Ambona ludu. To rzecz o polsko-polskiej nienawiści.

— Jak państwo widzą — wracamy do źródeł, do borów i lasów, gdzie kształtowała się nasza państwowość — reżyser Piotr Kruszczyński wskazuje ręką na brzózki wyrastające na scenie z dywanu liści i mchu.

Po chwili z mroków scenografii Mirka Kaczmarka wyłania się chórek postaci, siedzących w ciasnym kręgu. Słychać brzdąkającą gitarę i znaną przyśpiewkę poznańskich kibiców. Jej wykonanie tym razem przywodzi na myśl nie sceny ze stadionowego kotła, lecz harcerską gawędę snutą przy ognisku. — Każdy z nas to wieee, co w życiu liczy się, tylko poznański Lech, niebiesko biały herb, w żyłach szlachetna krew. Lalalalaaaaa… — śpiewają melodyjnie młode głosy.

— Od lat kibicuję Lechowi, więc do tematu podszedłem z dużą pasją — wyznaje Piotr Kruszczyński. — Pamiętam, że kiedyś słuchało się tu okrzyków w stylu „Sędzia kalosz". To się w ostatnim czasie bardzo zmieniło. W tym spektaklu chcemy opowiedzieć o nienawiści, która nas wszystkich dotyka. Wszędzie. I o bezradności, którą czujemy. Wszyscy — opowiada reżyser.

Tekst dramatu napisał specjalnie dla Teatru Nowego Wojciech Kuczok. Pisarz, scenarzysta, laureat Paszportu „Polityki" i Nagrody Literackiej Nike, jest też wielkim pasjonatem piłki nożnej. To ważne, bo w tym spektaklu twórcy chcą opowiedzieć m.in. o kibicach.

Próby poprzedziły rozmowy z kibicami m.in. z Poznania i Gdyni. — Ci, których spotkaliśmy, to byli bardzo inteligentni ludzie. Ale kiedy próbowaliśmy opowiedzieć o nich na scenie, okazywało się, że mówimy o nich z pozycji jakiejś ambony. A nie o to nam chodzi — opowiada Michał Pabian, dramaturg.

— Dziś w Polsce nie mamy wspólnych tematów. Ale każdy z nas ma jakąś wiarę. Jest wiara w to, że był zamach. Albo w to, że go nie było. Jest wiara w to, że trzeba opowiedzieć się po którejś ze stron. Smutku naszego społeczeństwa nie jest dziś w stanie rozwiać nawet wizyta w centrum handlowym i ciężarówka Coca-Coli nadciągająca przed świętami — twierdzi Pabian.

— Czas zastanowić się nad tym, gdzie tu by jeszcze można się było spotkać. Może właśnie w lesie, z dala od całego dorobku naszej cywilizacji? — zastanawia się dramaturg.

Premiera — w sobotę o godz. 19 na Dużej Scenie. W niedzielę odbędzie się jubileusz Zbigniewa Grochala, którego zobaczymy w spektaklu.