Ramotka całkiem aktualna
"Polityka" w reż. Eugeniusza Korina w Teatrze im. Osterwy w Lublinie. Oglądał Waldemar Sulisz z Dziennika Wschodniego Lubelskiego.
Spektakl Eugeniusza Korina to pogodna komedia. W sam raz na letni wieczór. Smakuje jak ciasteczko wypieczone według przedwojennego przepisu. Przyjemność z chrupania duża, a w dodatku na podniebieniu zostaje aromat konfitur z róży.
Co w spektaklu smakowało mi najbardziej? Najbardziej Anna Świetlicka w brawurowej roli Linowkiej, dzięki czemu bez zniecierpliwienia doczekałem do przerwy. Zaraz potem Magdalena Sztejman-Lipowska jako kucharka, która trzęsie ministerstwem i ministrem Kręciołkiem (świetny Jerzy Rogalski). Po Franciszce Hanna Pater (perełka) i roztańczone posłanki na czele z Jolantą Rychłowską.
Z ról męskich najbardziej przypadł mi do gustu świetny Henryk Sobiechart w roli Łazańskiego i Jerzy Kurczuk w roli Kotowskiego. Ale wielu panom na widowni ślinka ciekła na widok lewicowej posłanki Jadwigi, czyli Moniki Domejko.
Apetyt posłanki Izabelli Sierakowskiej, siedzącej w drugim rzędzie, zaspokajali najwyraźniej Bartosz Mazur (prawicowy poseł Burski) i sprawozdawca sejmowy (Szymon Sędrowski), co potwierdzała rzęsistymi oklaskami i rozmarzonym wzrokiem.
Oprócz tych wszystkich smaczków Eugeniusz Korin zapewnił publiczności dobrą zabawę, polegającą na tym, że każdy mógł sobie do postaci wymyślonej przez Włodzimierza Perzyńskiego dopasować współczesnego polityka. Do postaci ministra Kręciołka najchętniej dopasowywano ministra Kurczuka i ministra Podkańskiego. Do lewicowej posłanki Jadwigi - posłankę Izabellę Sierakowską. Nie udało się przypisać konkretnej postaci do posła Burskiego, w którym kocha się Jadwiga.
Dzięki pogodnej formule spektaklu łatwiej przełknąć gorzką prawdę, że przy tym, co dziś wyprawiają politycy w Polsce, grzechy bohaterów "Polityki" wydają się niegroźnymi wybrykami dzieci w piaskownicy. Ale skoro dzisiejszy Sejm przypomina piaskownicę, to nie ma się czemu dziwić.
Idźcie na "Politykę". Nie pożałujecie.
