Artykuły

Może to bajka, może nie bajka. W piątek 11 marca o godz. 11 w Bagateli można zobaczyć premierowy pokaz O krasnoludkach, gąskach i sierotce Marysi Martyny Lechman w reżyserii Iwony Jery.

— W Niemczech jest taka tradycja, że właściwie każdy „dorosły" teatr w okolicy świąt np. Bożego Narodzenia wystawia bajki. Miałam to szczęście przygotowywać już bajki w Niemczech, dlatego gdy dostałam propozycję z Bagateli, rozpoczęłam poszukiwania. Wśród różnych pomysłów szczególnie zainteresował mnie wątek sieroty. Co to znaczy być sierotą? Osieroconym można zostać nagle, ale też w procesie jakiegoś osamotnienia, niezrozumienia, a nawet zatracenia wiary. Odkryłam genialną, pseudonaukową książkę o krasnoludkach. Pomyślałam, że te krasnoludki to takie sieroty, i postanowiłam przygotować spektakl inspirowany historią Marii Konopnickiej — wyjaśnia Iwona Jera. Odpowiada nie tylko za reżyserię, ale też za scenografię, kostiumy i ruch muzyczny.

Jera nie ukrywa, że to trudna pozycja do wystawienia, ale zależało jej na tym, żeby przedstawienie miało wyraźnie polski motyw.

— Postanowiłyśmy zrobić adaptację tekstu i wybrałyśmy te wątki z książki, które są dla nas najciekawsze. Skupiłyśmy się na historii Marysi, bez wielu pobocznych opowieści występujących u Konopnickiej. Z oryginalnej opowieści zostały niektóre postaci i fabuła opowiadająca o Marysi i jej stracie oraz próbie odzyskania gąsek z pomocą zamieszkujących las krasnoludków. Pojawia się też kilka motywów, które nie występują u Konopnickiej — wyjaśnia Martyna Lechman, autorka scenicznej adaptacji.

A co z wiarą w nadprzyrodzone istoty? Krasnoludki, skrzaty, chochliki?

— Znam wielu ludzi, zwłaszcza w Niemczech, którzy co wieczór wystawiają jedzonko i coś do picia dla krasnoludków. To nie jest żart! Znajomi zabrali mnie nawet do lasu druidów, żeby pokazać mi ślady istnienia krasnoludków. Oczywiście wiarę w krasnoludki dobrze łączyć z wiarą praktyczną. Ile razy zdarza nam się coś zagubić? Na nic zdają się długie poszukiwania, aż tu nagle ni z tego, ni z owego coś samo się odnajduje — śmieje się Jera. — Maria Konopnicka opisała krasnoludki jako złośliwe stwory, ale w naszej bajce krasnoludki chcą, żeby znowu w nie uwierzono — deklaruje.

— Podzieliliśmy postaci na pojedyncze oraz występujące w grupie. Krasnoludki otrzymały bardziej współczesne imiona, jednak podobnie jak w oryginale kończące się na -ek. Ich problemy także uległy uwspółcześnieniu, ponieważ muszą borykać się z ciągłymi zmianami w lesie oraz z faktem, że obecnie mało kto w nich wierzy, a w związku z tym oni sami tracą wiarę we własne dawne umiejętności pojawiające się w książce Konopnickiej - czyli zdolność pomagania słabszym — dodaje Lechman.

Twórcy obiecują, że będzie magicznie. Ale jak? Między innymi obrazowo i muzycznie. Spektakl ma mieć swój własny rytm odzwierciedlający sposób reagowania na smutek. — Nie będzie wielkich efektów ani zewnętrznego wizjonerstwa. Szanuję moich widzów, i to zarówno tych młodych, jak i dorosłych — wyjaśnia reżyserka, wyjaśniając, dlaczego to bajka, którą można oglądać bez względu na wiek. Widzowie, którzy oglądali wcześniejsze spektakle Iwony Jery, z pewnością zwrócili uwagę na muzykę, która jest ważnym elementem jej teatru. Martyna Lechman przygotowała teksty piosenek inspirowane m.in. prozą Konopnickiej, które wykonają aktorzy. — To siła, którą bardzo lubię w spektaklach. Aktorzy to nie zawodowi muzycy, ale mają w sobie dużo tajemnic, które czekają na moment, gdy ktoś je obudzi. Tutaj nad muzyką pieczę sprawuje Artur Sędzielarz, dyrektor muzyczny w Bagateli, który przygotowywał już muzykę do Szaleństw nocy. To będzie spektakl z muzyką na żywo — tłumaczy Jera, zdradzając, że usłyszymy m.in. chóry leśne.

W spektaklu wystąpią: Kamila Pieńkos, Anna Branny, Kamila Klimaczak, Kaja Walden, Maciej Sajur, Przemysław Redkowski, Jakub Bohosiewicz, Marek Bogucki, Tomasz Lipiński, Katarzyna Litwin, Kosma Szyman i Artur Sędzielarz. Kolejny pokaz odbędzie się 31 marca, a gala premierowa przewidziana jest na kwiecień. Bilety: 25-40 zł.