Artykuły

Przygotowanie czterech premier w pierwszym roku istnienia zakłada plan uruchomionego w Centrum Kultury Zamek w Poznaniu Teatru Powszechnego. Spektakle tworzyć będą grupy złożone m.in. z osób niepełnosprawnych, uzależnionych i zagrożonych wykluczeniem społecznym.

Teatr zaprosił do współdziałania m.in. osoby mające doświadczenie w pracy z tego typu grupami w ramach tzw. arteterapii - leczenia przez sztukę.

Współtwórca projektu Andrzej Maszewski z CK Zamek powiedział, że choć w ostatnich latach w Polsce powstało bardzo wiele grup stosujących techniki teatralne w pracy z uzależnionymi, chorymi psychicznie, seniorami, czy mieszkańcami domów opieki społecznej, dokonania tych grup nie są powszechnie znane.

- Liczymy na to, że spektakle, które powstaną, zmierzą się z najnormalniejszą w świecie oceną artystyczną. Nie będzie tutaj nawiasu, taryfy ulgowej - że to tylko takie przedstawienie "osób specjalnej troski". Pokażemy wydarzenia, które bronią się same, a artyści ponoszą za nie pełną odpowiedzialność - powiedział.

Jak podkreślił, zamierzeniem twórców Teatru Powszechnego jest wyprowadzenie działań teatralnych realizowanych przez różnego rodzaju grupy ze swoistego getta, środowiskowego osadzenia. Wyjaśnił, że Teatr Powszechny ma być miejscem prezentowania spektakli w pełnoprawnym, głównym obiegu życia teatralnego.

- Teatry zawodowe używają różnych przymiotników do określenia swojej roli. Mamy teatr powszechny, polski, narodowy. Te dookreślenia są zazwyczaj fasadowe: w teatrze polskim mamy sztuki zagraniczne, w teatrze nowym sztuki nienowe, a w teatrze studio - niestudyjne. My chcemy, by Teatr Powszechny był rzeczywiście powszechny - by ten przymiotnik znaczył, by to był teatr dla wszystkich - powiedział Maszewski.

- Byłem na festiwalu teatralnym we Wrocławiu i grał tam Teatr 21, który pojawi się u nas jesienią. Aktorzy z zespołem Downa podkreślali po spektaklu, że dla nich najważniejsze było, że grali dla "zwykłych widzów": nie tylko dla swoich mam, znajomych, przyjaciół, ale dla zwyczajnej, festiwalowej publiczności - dodał.

W kwietniu w Teatrze Powszechnym swoją premierę będzie miał spektakl przygotowany przez członków pracowni teatralnych, działających przy ośrodkach zajmujących się osobami chorymi psychicznie. Reżyserii podjął się Janusz Stolarski. - To dla mnie szalone wyzwanie, skomplikowana sprawa. Powinniśmy coś w kwietniu pokazać ludzkości, ale dziś nie wiem, jaką to przybierze formę - powiedział reżyser spektaklu.

Terapeuci zatrudnieni w dwóch poznańskich ośrodkach stosują techniki teatralne od wielu lat. Nigdy jednak nie udało się doprowadzić do przedstawienia zaprezentowanego publicznie.

Na maj zaplanowany został premierowy pokaz spektaklu "Między jawą a snem" w reżyserii Małgorzaty Walas i Katarzyny Klebby, przygotowanego przez członków grupy teatralnej Wiem Kiedy Nie Mogę. Grupa powstała w 2001 roku przy Centrum Profilaktyki Społecznej "Sedno" w Poznaniu. Dorobek zespołu to sześć przedstawień pokazywanych m.in. podczas festiwalu teatralnego Malta.

- Jestem uzależniony od różnych środków (...) moja droga wyjścia z tego trwała 10 lat. Arteterapia, teatr to niesamowita droga poznawania siebie i innych, przekraczania swoich możliwości. Dziś mogę wystąpić publicznie, jestem bardziej pewny siebie, dowiedziałem się, że potrafię zrobić wiele pięknych rzeczy - powiedział obecny na konferencji członek grupy teatralnej Wiem Kiedy Nie Mogę.

Do końca roku Teatr Powszechny pokaże też cztery przedstawienia gościnne, przygotowane przez zespoły z kraju i zagranicy. W lutym i w kwietniu w Poznaniu zagrają dwa niemieckie zespoły w których występują osoby niepełnosprawne: Teatr Thikwa i Teatr RambaZamba. Spektakl "Endspiel" w reżyserii Jacoba Hohne teatru RambaZamba rozpocznie w najbliższą sobotę działalność Teatru Powszechnego.