Ewelina Marciniak z Paszportem Polityki
Ewelina Marciniak otrzymała Paszport Polityki w kategorii Teatr, „za pracowitość, rozmach inscenizacyjny i poczucie humoru. Za przynoszące ciekawe rezultaty eksplorowanie tematu kobiet w męskim świecie teatru".
Urodzona w 1984 r. w Dusznikach-Zdroju reżyserka. Teatralny świat usłyszał o niej po raz pierwszy za sprawą widowiskowej Zbrodni Michała Buszewicza, zrealizowanej przed trzema laty w Bielsku-Białej. Następne były Amatorki Jelinek z gdańskiego Wybrzeża, gdzie utowarowienie związków międzyludzkich Ewelina Marciniak pokazywała, bawiąc się konwencjami m.in. komedii romantycznej. W bydgoskim Skąpcu — z obsadą w nomen omen skąpych kostiumach — opowiadała o dehumanizującej wszechwładzy pieniądza. Nominację do Paszportu zawdzięcza Morfinie z Teatru Śląskiego w Katowicach — brawurowej adaptacji powieści Szczepana Twardocha, z graną na żywo muzyką stylizowaną na kabarety międzywojnia. A szczególnie Portretowi damy według powieści Henry'ego Jamesa z gdańskiego Wybrzeża. Najgłośniej, bo z protestami polityków i organizacji religijnych, przyjęto jej Śmierć i dziewczynę według Elfriede Jelinek (Teatr Polski we Wrocławiu).
Reżyserka wyrazista, pracowita i już często nagradzana. Właśnie rozwój i pracowitość docenili krytycy zgłaszający Ewelinę Marciniak do Paszportów POLITYKI. „Do świetnego opanowania warsztatu, umiejętności efektownego montowania widowisk, wprawiania ich w harmonijny rytm dołożyła coraz większy rozmach interpretacyjny i coraz lepszą pracę z aktorem, pozwalającą na tworzenie niemechanicznych, złożonych psychologicznie ról" — uzasadniał nominację dla reżyserki Jacek Sieradzki.
Mike Urbaniak dodatkowo podkreślał wagę tematu kobiecości w spektaklach Marciniak: „Za nieprawdopodobną pracowitość, brawurowe przejęcie dużych scen w największych polskich teatrach i intensywne eksplorowanie w męskim świecie tematu kobiet". A Łukasz Drewniak zwracał uwagę na jej temperament rewolucjonistki: „Nadaje nowe znaczenie hasłu przekroczenie w poszukiwaniach teatralnych: przekroczenie tabu, konwencji, ciała i bohatera".
Do najnowszej realizacji — Śmierci i dziewczyny Elfriede Jelinek z wrocławskiego Polskiego — zatrudniła parę aktorów porno, czym wzbudziła protesty polityków i organizacji religijnych.
***
Paszporty otrzymali też:
Magnus von Horn (w kategorii Film) — za film Intruz, najlepszy debiut ostatnich sezonów. Za dyscyplinę i powściągliwość w penetrowaniu mrocznej strony życia. Za dojrzałe, trzymające w napięciu psychologiczne kino najwyższej próby.
Łukasz Orbitowski (w kategorii Literatura) — za książkę Inna dusza, będącą doskonałym połączeniem powieści inicjacyjnej, psychologicznej i obyczajowej. Za precyzyjne, poruszające i zapadające w pamięć studium zła.
Tymek Borowski (w kategorii Sztuki wizualne) — za nieustanne poszukiwanie nowych, oryginalnych sposobów komunikowania się z widzem. Za błyskotliwe prace mądrze wpisujące się w społeczny i kulturowy dyskurs.
Marcin Świątkiewicz (w kategorii Muzyka poważna) — Za wrażliwość i muzyczną erudycję, za błyskotliwe interpretacje, za wszechstronność, która pozwala mu zarówno być wybitnym solistą, jak też twórczo pracować w zespołach barokowych w kraju i na świecie.
Kuba Ziołek (Muzyka popularna) — Za wyjątkowe, autorskie i zawsze rozpoznawalne podejście do muzyki z kręgu rocka, folku czy elektroniki. Za niebywałą pracowitość, konsekwencję i talent w łączeniu różnych muzycznych środowisk.
Doroczną specjalną nagrodę POLITYKI otrzymał zespół studia CD Projekt RED. Za twórcze wykorzystanie bohatera prozy Andrzeja Sapkowskiego i stworzenie z Wiedźmina wielkiej marki w świecie gier wideo. Za pokazanie, że polskie studio może być potęgą w tej dynamicznie rozwijającej się dziedzinie. A wreszcie za potężny wpływ na rozwój całej nowej branży kulturalnej w Polsce.
