Jan Bratkowski. Pożegnanie (24.01.1931 – 18.12.2015)
W piątek 18 grudnia 2015 roku, nagle i nieoczekiwanie, odszedł od nas Jan Bratkowski. Aktor, reżyser i pedagog. Szlachetny człowiek i wspaniały kolega. Kochany i szanowany.
Urodził się w Warszawie 24 stycznia 1931 roku. Ukończył studia aktorskie w roku 1953 w Państwowej Wyższej Szkole Teatralnej w Warszawie. Jego mistrzami byli Janina Romanówna i Jan Kreczmar. W dyplomowym przedstawieniu grał Ryjka w Śnie nocy letniej Szekspira u Jana Kreczmara a u Janiny Romanówny Edka w Pannie Maliczewskiej Gabrieli Zapolskiej.
Zaangażowany w tym samym roku do warszawskiego Teatru Polskiego, debiutował tam na scenie rolą Sługi Hetmana w dramacie Juliusza Słowackiego Horsztyński w reżyserii Edmunda Wiercińskiego. Grał tam jeszcze Montera w sztuce Leona Kruczkowskiego Juliusz i Ethel w reżyserii Aleksandra Bardiniego i Leona Strozzi w sztuce Alfreda de Musseta Lorenzaccio w reżyserii Edmunda Wiercińskiego.
Ale aktorstwo go nie satysfakcjonowało. Postanowił zająć się reżyserią. W czasie studiów praktykował jako asystent reżyserów Erwina Axera, Jerzego Kreczmara i Konrada Swinarskiego. W roku 1960 po raz pierwszy wystawił samodzielnie Ladacznicę z zasadami Sartre'a w Bałtyckim Teatrze Dramatycznym w Koszalinie. Odniósł sukces. Od tej pory był rozchwytywany. Reżyseria stała się jego przeznaczeniem. Realizował swoje wizje w teatrach całej Polski. W Warszawie we Współczesnym, Polskim, Ludowym, Nowej Warszawy, Powszechnym, Ateneum i Ochocie.
Aktorzy chętnie z nim pracowali. Szybko z nimi nawiązywał kontakt. Wystawiał klasykę, polskie sztuki współczesne i najnowsze sztuki zachodnie. Uzbierało się ich mnóstwo. Nie sposób ich wymienić. Od roku 1953 do roku 1958 był także asystentem w warszawskiej PWST. W roku 1958 mianowano go dyrektorem naczelnym i artystycznym Teatru Dramatycznego w Warszawie. Pełnił tę funkcję do roku 1972. Od roku 1973 do roku 1993 był wykładowcą w łódzkiej Szkole Filmowej a od roku 1978 do roku 2000 także etatowym reżyserem Teatru Polskiego w Warszawie. Ostatnie swoje dwa przedstawienia Przy drzwiach zamkniętych Sartre'a i Masz być szczęśliwy Burta Simona wystawił w latach 2003-2006 w Teatrze Ochota.
Nieustannie współpracował z Telewizją Polską i z Polskim Radiem. Zapisał piękną kartę w historii polskiego teatru. Żegnaj Janku. Śpij spokojnie.
