Obraz życia ludzi we współczesnej Rosji
"Wot takaja żizń" Pawła Szkotaka i Marty Strzałko w reż. Pawła Szkotaka Teatru Biuro Podróży w Poznaniu, gościnnie w Centrum Rezydencji Teatralnej Scena Robocza. Pisze Stefan Drajewski w Polsce Głosie Wielkopolskim.
Teatr Biuro Podróży po serii wielkich plenerowych przedstawień zaprosił widzów na spektakl salowy, kameralny, ale z plenerowym rozmachem.
Akcja rozgrywa się we współczesnej Rosji. Kraju, którego ciągle nie lubimy, kraju, do którego przykładamy zakodowane głęboko stereotypy, kraju, którego nie znamy... A w nim żyją ludzie tak samo podzieleni jak w innych państwach. Dzieli ich polityka, zasobność portfela, styl życia, pozycja towarzyska, region, z którego pochodzą.
Teatr Biuro Podróży nie sili się na głębokie analizy. Odtwarza w serii kilkunastu scenek obrazki podpatrzone na przestrzeni kilkunastu lat na rosyjskich ulicach, placach, w prywatnych mieszkaniach, na festiwalach. Oglądając je, odnosi się wrażenie, że zna się bohaterów, są bardzo nam bliscy.
W wielu możemy pewnie odnaleźć siebie lub swoich sąsiadów. Biuro Podróży chyba chce nam powiedzieć, że aż tak bardzo nie różnimy się od zwyczajnych Rosjan, że niepotrzebnie patrzymy na zwykłych ludzi przez pryzmat wielkiej polityki, która nas dość mocno uwiera i niepokoi.
"Wot takaja żizń" to teatralny pejzaż rosyjski namalowany na tle znakomitej ścieżki dźwiękowej, która buduje nastrój, rozkłada napięcia dramaturgiczne i akcenty. Najbardziej jednak podoba mi się teatralny język zawieszony między pantomimą a symboliczną - nieco odrealnioną - grą aktorską. Marta Strzałko, Bartosz Borowski, Łukasz Kowalski, Tomasz Wrzalik nadali swojej grze formę, którą konsekwentnie od początku do końca realizują na scenie i ona właśnie jest największą siłą tego słodko-gorzkiego spektaklu.
