Szukając kobiety
Krystian Lupa od lat pyta widzów swego teatru, czy postrzegają, dlaczego obumarły wielkie mity kultury europejskiej? Kto dziś jeszcze nakłada maski wojownika, damy czy czarownika i jak je przyjmuje agresywna i wulgarna cząstka masowej publiczności?
Lupa ma sposób na pokazanie swych cudów. Jednych urzekają, innych bulwersują jego czarno-białe sceniczne "klisze". Reżyser tworzy quasi-fotogramy, quasi-przezrocza, które ukazują niczym płaskorzeźba ostre, uwypuklone przez jaskrawość świateł i mrok scenografii pełne lęków ludzkie szepty i furie. Są to szepty i wybuchy człowieka odsączonego z emocji i doznań.
Świat Lupy jest światem rzadkich obrazów, wyjątkowych cytatów i nieposkromionego szaleństwa. Bo kto dziś może w ogóle pytać o cudowność świata? Artysta? Psychiatra? Prestidigitator? Kapłan? Albo też Boży prostaczek, odmieniec czy nadwrażliwiec. Nigdy człowiek o prymitywnym spojrzeniu, nigdy człowiek bez wrażliwości. Każdy z nas musi zatem porządnie się gimnastykować, by spektakl Lupy zobaczyć i usłyszeć. Twórca ten jak mało kto opowiada świat wielu poziomów wyobraźni naraz. Sam też nieustannie szuka mitycznej prawdy własnej opowieści.
Ze spektaklu na spektakl jej tok poszerza się o nowe postacie w labiryncie kultury. Figura "Damy z jednorożcem" w Teatrze Polskim będzie najbardziej z dotychczasowych inscenizacji autorską przymiarką Lupy do rzeczywistości cudownej. Broch, Musil i Rilke są wraz z nim współautorami intrygującego zamysłu, by oczami mężczyzny spojrzeć na kobietę, uwierzyć w jej mityczną wizję, odnaleźć w rycerskiej kulturze etos damy, wyprowadzić zeń sens życia i opowiedzieć o nim publiczności. "Hanna Wendling" Hermanna Brocha i "Kuszenie cichej Weroniki" Roberta Musila to opowiadania ukazujące samotność, miłość i szaleństwo - z tych tekstów Lupa splata własną wizję.
Krystian Lupa twierdzi, że człowiek musi szukać miar ponad własny los i jednostkowe doświadczenie. Wierzy też, że miłość napełnia nas obficiej niż wymaga własne szczęście. Kto chce być herosem, magiem lub odkrywcą, na "Damę z jednorożcem" pójdzie na pewno. Kto wybrał plastykowe miecze i pistolety na wodę, nigdy tu nie wstąpi, bo prawdziwa miłość żąda wrzenia krwi.
