Antoni Czechow po bożemu
XVII Ogólnopolski Festiwal Sztuki Reżyserskiej "Interpretacje" w Katowicach. Pisze Marta Odziomek w Gazecie Wyborczej - Katowice.
XVII Ogólnopolski Festiwal Sztuki Reżyserskiej "Interpretacje" rozpoczął się w sobotę mistrzowskim spektaklem "Wujaszek Wana" [na zdjęciu] w reżyserii Lva Dodina z Małego Teatru Dramatycznego w Petersburgu.
To bardzo klasyczne w formie przedstawienie, gdzie najważniejszy jest tekst sztuki Antoniego Czechowa, rzetelnie podawany przez aktorów grających wyrazistych, choć trochę przerysowanych bohaterów. Jak to u Czechowa. "Wujaszek Wania" w wizji Dodina to jeden z tych spektakli, na które można przyjść, nie znając literackiego pierwowzoru, i opuścić widownię bez mętliku w głowie, ponieważ brak w nim scenariuszowych wolt, zaś plastyczna warstwa wizualna umacnia siłę słów.
Festiwal Interpretacje w Katowicach zaczynają klasyką
I chyba właśnie dlatego przedstawienie w wykonaniu Rosjan bardzo spodobało się festiwalowej publiczności, ponieważ niezwykle rzadko mamy okazję w teatrze oglądać realizacje skrojone na klasyczną modłę. Taka pewnie śmiało mogłaby być wystawiona sto lat temu z okładem, czyli za życia Czechowa. Gdyby mógł oglądać to przedstawienie, pewnie byłby z niego zadowolony. Realizm psychologiczny, udane kreacje aktorskie, niespieszna narracja, depresyjny nastrój i filozoficzne dywagacje przerywane wybuchami emocji - wszystko w nim jest.
W niedzielę mieliśmy okazję obejrzeć dwa przedstawienia towarzyszące, prezentowane w cyklu Interpretacje.doc, którego kuratorem jest krytyk teatralny Roman Pawłowski: "Ewelina płacze" TR Warszawa oraz "Album Karla Höckera" Teatru Trans-Atlantyk, również z Warszawy. Ten pierwszy był interesującą opowieścią tożsamości aktorów, którzy starali się odgrywać siebie samych, widzianych oczyma innych ludzi. Budowali swoje role, opierając się na przekazach medialnych, których są bohaterami. Drugi, powstały na podstawie odnalezionego kilka lat temu albumu ze zdjęciami byłego oficera SS Karla Höckera z KL Auschwitz, był próbą ożywienia codziennego życia wysoko postawionych żołnierzy oraz innych ludzi obsługujących tę "fabrykę śmierci", traktujących ją jako miejsce pracy, za które otrzymuje się pieniądze.
