Artykuły

Już w piątek w TeatrzeWielkim - Operze Narodowej obejrzymy nową inscenizację "Halki" Sta­nisława Moniuszki. Reżyseruje Natalia Korczakowska, ceniona reżyserka teatralna młodego pokole­nia. Pieczę nad stroną muzyczną sprawuje światowej sławy francuski dyry­gent Marc Minkowski.

W pierwszym akcie opery nic nie zapowiada tragedii. W domu Stolnika (Mieczysław Milun) trwa wykwintne przyjęcie zaręczynowe, które zamożny pan domu wydaje na cześć syna Ja­nusza (Artur Ruciński) i jego narze­czonej Zofii (Małgorzata Pańko). Ja­nusz, ubrany w elegancki smoking z pasem kontuszowym, wodzi wzrokiem za seksownymi dziewczynami w koktajlowych sukniach. Nagle w oddali rozlega się miłosny śpiew góralki Hal­ki (Wioletta Chodowicz), której wciąż marzy się "Jaśko, mój miły".

Poruszenie narzeczonego z niepokojem śledzi jego narzeczona. Może domyśla się, że Janusz i Halka od daw­na są kochankami. Panicza, choć żeni się z przedstawicielką swej klasy, wciąż pociąga namiętna góralka. Tak roz­grywa pierwszy akt narodowej opery Natalia Korczakowska. - Moja insce­nizacja będzie osadzona w polskiej tra­dycji, tylko w nieoczywisty sposób - mówi reżyserka. - Chcę pokazać po­mijany wcześniej konflikt społeczny i fakt, że świat znów podzielił się na lepszych i gorszych. Co do Halki, to nie chcę w niej widzieć ofiary, lecz silną, namiętną kobietę, która chce kochać w sposób absolutny - dodaje Korcza­kowska.

W tę rolę wciela się znakomita pol­ska sopranistka Wioletta Chodowicz. Kilka lat temu debiutowała na warszawskiej scenie właśnie w tej roli, śpiewa ją pięknie i tworzy wiarygodną, wzruszającą postać. Będzie też można podziwiać dojrzały baryton Artura Rucińskiego, artysty rozchwytywanego na scenach europejskich.

Dyrygent Marc Minkowski, znany przede wszystkim jako twórca feno­menalnych wykonań muzyki baroko­wej, od dłuższego czasu interesuje się muzyką romantyczną. Chętnie pod­kreśla polskie pochodzenie swojej ro­dziny, a do "Halki" przymierzał się od dłuższego czasu. Mamy szansę usłyszeć dzieło Moniuszki na nowo w ujęciu wybitnego dyrygenta. Do­niesienie z próby, której miałam okaz­ję słuchać - Minkowski nadaje uwer­turze zdecydowany charakter, tworzy teatr muzyczny, a z mazura krzesze is­kry. Tego trzeba posłuchać.