Artykuły

Dziś wieczorem dziewiąta w historii Teatru Wielkiego w Poznaniu premiera "Halki" Stanisława Moniuszki. Reżyseruje Paweł Passini, autorką scenografii jest Zuzanna Srebrna, a kierownictwo muzyczne sprawuje Gabriel Chmura.

W roli tytułowej zobaczymy Magdalenę Molendowską, Monikę Mych-Nowicką i Magdalenę Nowacką. W partii Jontka wystąpią Piotr Friebe i Paweł Skałuba, a w postać Janusza wcielą się Bartłomiej Misiuda i Jaromir Trafankowski.

- W jubileuszowym roku 250-lecia teatru publicznego w Polsce zostałem zaproszony przez Teatr Wielki w Poznaniu do realizacji "Halki", polskiej opery narodowej. Następnie wraz z poznańskimi solistami staliśmy się uczestnikami niezwykłego przedsięwzięcia: polecieliśmy na Haiti, aby w wiosce Cazale wystawić operę Moniuszki dla potomków polskich legionistów - mówi reżyser. - Naszą sceną była górska droga, a na widowni zasiedli widzowie, którzy nie wiedzieli, czym jest opera, gdyż po raz pierwszy w życiu mieli do czynienia z teatrem w ogóle. Do udziału w spektaklu zaprosiliśmy mieszkańców wioski. Przez kilka dni poprzedzających to nasze wspólne święto opowiadałem, czym jest teatr i po co się nim zajmuję. Przed wyjazdem usłyszałem od jednego z moich nowych przyjaciół taką próbę definicji teatru: "jeżeli potrafisz coś zagrać, to znaczy, że możesz to uwolnić".

Co możemy "uwolnić", przywołując historię Halki?

- "Halka" staje się opowieścią o konflikcie dwóch niedających się pogodzić światów. To nie są panicze i górale, biedni i bogaci, Polska A i Polska C. To My i Oni - przedstawiciele innego kręgu cywilizacji. Niby szczęśliwie osadzeni w swoim miejscu, a jednak wabieni kontaktem z drugą stroną. Halka to ten Inny, którego zaprosiliśmy do naszego świata, a potem zostawiliśmy samego. Ten dramat osamotnienia rozgrywa się zawsze i wszędzie. Osadzam go w uniwersalnej przestrzeni, w czasie bliżej nieokreślonym - dodaje Paweł Passini.