Różewicz po latach
Na scenie Teatru Powszechnego premiera jednej z najgłośniejszych sztuk Tadeusza Różewicza. Po dwudziestu z górą latach wraca wreszcie na warszawski afisz jeden z największych przebojów scenicznych drugiej polowy XX wieku: przełamująca obyczajowe tabu, głośna sztuka klasyka awangardy i prekursora postmodernizmu, wybitnego poety Tadeusza Różewicza.
Opowieść zaczyna się zgoła niewinnie: w sielskiej atmosferze małego dworku dorastają dwie kilkunastoletnie panny. Coraz silniej jednak przeżywają problemy okresu dojrzewania. Niemały udział w tym mają rzeczywiste i wyimaginowane zachowania pozostałych osób - rozmarzonej i zgorzkniałej matki, owdowiałej ciotki, jurnego ojca, umizgującego się do kobiet dziadka, rozleniwionej kucharci, a także przesiąknięta zmysłowością i erotyzmem atmosfera samego dworku. Sprawy całkowicie wymykają się spod kontroli, kiedy pojawia się tam młody mężczyzna. Rodzina pragnie jedną z dziewcząt wydać za mąż. Ostentacyjną otwartością, ale i głęboką mądrością w traktowaniu obsesji seksualnych "Białe małżeństwo" i dziś bije na głowę dzieła wielu skandalizujących i trywializujących tzw. ludzkie problemy, twórców. Reżyseruje: Grzegorz Wiśniewski, występują: Ewa Dałkowska, Paulina Holtz, Anna Moskal, Maria Robaszkiewicz, Joanna Żółkowska, Stanisław Brudny, Adam Woronowicz, Kazimierz Wy-sota i Cezary Żak. Scenografię przygotował Jan Kozikowski.