Człowiek kontra państwo
Dziś o najprostszych wartościach nie da się mówić językiem dawnych mistrzów. Wiedział to ÓDÓN VON HORVATH, austriacki pisarz pochodzenia węgierskiego, który uwspółcześnił sztukę, dodał jej ironii i powagi. Jego "Wiarę, nadzieję, miłość" możemy oglądać w stołecznym Teatrze Dramatycznym.
Elżbieta, uboga dziewczyna, marzy, by handlować damską bielizną. Pożycza potrzebną na ten cel sumę. Zapożycza się też u swego pracodawcy. Gdy ten oskarża ją o wyłudzenie pieniędzy, wszyscy odwracają się od niej. Samotna, bez środków do życia, wiąże się z policjantem i próbuje ułożyć życie od początku. Ale jej przeszłość staje na drodze do szczęścia. Takie hasła, jak wiara, nadzieja i miłość, muszą być odczytane na nowo. Ódón von Horvath (1901 -1938), autor słynnych "Opowieści lasku wiedeńskiego", w swoich utworach demaskował zakłamanie społeczeństwa i niesprawiedliwość państwa. Jego sztuki zalicza się do tradycji dramatu ludowego. Horvath wybrał tu syntezę powagi i ironii. Zniszczył stary sposób opowiadania i poszukał nowych form wyrazu. Ta świeżość twórcy dramatu pasuje do reżyserki spektaklu - Grażyny Kani, absolwentki wydziału aktorskiego PWSFTViT w Łodzi i reżyserii w Hochschule fur Schauspielkunst Ernst Busch w Berlinie. Kania zdobywała doświadczenie w najlepszej szkole współczesnego teatru - na scenach niemieckich (m.in. w Teatrze Narodowym w Weimarze zrealizowała "Upiory" Ibsena i "Dom Bernardy Alba" Federico Garcii Lorki).
