Artykuły

We "Wnętrzach", najnowszym poznań­skim spektaklu Pawła Miśkiewicza, niezadowoleni ze swojego życia boha­terowie poruszają się po pochyłej, wy­pełnionej starymi i nowymi meblami, scenie.

Taka sceneria zdaje się korespondo­wać z przełomami w widzeniu świa­ta, jakie następują w ich głowach. Z za­wieszeniem między zastanym porząd­kiem a potrzebą zmiany.

Biorąc na warsztat tekst Woody`ego Allena, który w wersji filmowej został przez autora zaprezentowany w 1978 roku, twórcy podkreślają, że "mate­riałem laboratoryjnym, którym zaj­mujemy się na scenie, jest rodzina. Historia jest na tyle uniwersalna, że zna­jomość filmu czy estetyki allenowskiej nie jest tutaj konieczna". Opowieść Al­lena, inspirowana rodzinnymi zawi­rowaniami z życia Ingmara Bergma­na, to uniwersalna opowieść o radze­niu sobie z życiem i kompromisami, jakie ono wymusza w czasach perma­nentnego kryzysu wartości.

- Ten spektakl jest trochę w po­przek tego, co się nosi. Ludzie kultury biorą udział w czymś bardzo peryferyjnym, będącym na uboczu głównego nurtu życia. Jedyną szan­są teatru nie jest gonienie za popu­larnością i za tłumami, ale uszano­wanie tej nielicznej grupy społeczeń­stwa, dla której teatr nie stracił jesz­cze wartości i która nadal go potrze­buje - mówi reżyser Paweł Miśkiewicz.

Premiera teatralnej realizacji "Wnętrz" już dziś na Dużej Scenie Te­atru Nowego w Poznaniu.