Poznań. Wspominali Sławę Kwaśniewską i Antoniego Kończala
Od 15 lat zawsze w ostatni poniedziałek października w Poznaniu w Sali Czerwonej Pałacu Działyńskich wspominamy tych, którzy odeszli
Sławę Kwaśniewską [na zdjęciu], aktorkę Teatru Nowego w Poznaniu, wspominali jej przyjaciółka, prawnik Aldona Rudnicka i aktor Zbigniew Grochal.
- Sławka była osobą bardzo religijną. W czasie Wielkiego Postu nie paliła papierosów i nie piła alkoholu - zauważyła Aldona Rudnicka.
- Była na wskroś poznańska. Nigdy nie urzekła jej kariera w stolicy, choć grała w wielu filmach. Każda jej rola dopracowana była do takiej subtelności, o której tylko my aktorzy wiemy, ile wymaga to pracy, emocji, myślenia - opowiadał Zbigniew Grochal.
Długoletniego dziennikarza "Głosu Wielkopolskiego", a niegdyś "Gazety Poznańskiej" i "Dziennika Poznańskiego", Grzegorza Sporakowskiego wspominał Andrzej Niczyperowicz.
- Pracując w "Gazecie Poznańskiej", spędziliśmy pięć lat w drukarni w dzisiejszej Concordii. Grzegorz palił fajkę. Żartowano, że najpierw pojawia się fajka, a potem Grzegorz. Gdy pojawiło się szóste, sobotnie wydanie "Gazety Poznańskiej", Grzegorz jako Wincenty Prysznic miał tam felieton satyryczny. W "Głosie" natomiast "spacerował po Poznaniu", wzbogacając komentarzami rysunki Henryka Kota. Czytało się to znakomicie i któregoś dnia zgłosił się wydawca, i zaczęto wydawać cieszące się ogromnym powodzeniem kalendarze. Pojawiła się też książka "Poznań w grafice" z rysunkami Kota i tekstami Grzegorza - mówił Andrzej Niczyperowicz.
O najdłużej piastującym stanowisko dyrektora teatru w Polsce - Antonim Kończalu z Teatru Animacji - mówił Romuald Grząślewicz.
- Toni, bo tak o nim mówiliśmy, zawsze był uśmiechnięty i żartowano, że gdyby nie miał uszu, to uśmiechałby się dookoła głowy. Był pasjonatem teatru. Zaczynał od inspicjenta. Jego talent zauważyła ówczesna szefowa Teatru Marcinek Leokadia Serafinowicz i stopniowo awansowała. Gdy objął funkcję dyrektora pełnił ją przez trzy dekady - zauważył Romuald Grząślewicz.
