Artykuły

Nowy sezon artystyczny wielbiciele Bałtyckiego Teatru Tańca przywitają z pewnym zaskoczeniem. Zespół Izadory Weiss bardzo się zmienił. Nie ma w nim m.in. liderek z ostatnich lat - Franciszki Kierc i Amalii Forrest.

Na scenie Opery Bałtyckiej w spektaklu "Sen nocy letniej" [na zdjęciu] 27 i 28 września zadebiutowały tancerki Naya Monzon Alvarez (w partii Hermii), Tania Verdejo Vazquez (zatańczyła partię Hipolity) i Julia Sanz Fernandez wystąpiła w roli jednego z elfów. Z kolei Jacopo Grabar zatańczył partię Oberona. Natomiast w grupie rzezimieszków Polak Beniamin Citowski wystąpił jako Dzióbek i Ściana. Z kolei w rolach żołnierzy przedstawienia "Śmierć i dziewczyna" zatańczyli Polak Beniamin Citkowski oraz pochodzący z Ukrainy Oleksandr Khudimov.

Tak liczna nowa reprezentacja to nie tyle dodatkowe wzmocnienie zespołu, co przebudowa zespołu, która w tak dużej mierze wcale nie była planowana. Nie ma w Bałtyckim Teatrze Tańca Harry'ego Price'a, Graziano Bongiovanniego i liderek BTT w ostatnich latach - komplementowanej w każdym spektaklu, niezwykle zdolnej Amelii Forrest oraz prawdziwego symbolu teatru Izadory Weiss - Franciszki Kierc.

- Częściowo te zmiany były niezależne od nas. Odeszły dwie nasze główne solistki. Obie z powodów osobistych. Frania Kierc w Paryżu wychodzi za mąż, zaś Amelia Forrest wyjechała do Londynu, żeby tam poświęcić się rodzinie. Te dwie zastąpić jest nam szalenie ciężko, bo obie były bardzo wszechstronne. Zaangażowaliśmy sześcioro nowych tancerzy, głównie Hiszpanów - potwierdza Marek Weiss, dyrektor Opery Bałtyckiej w Gdańsku.

Nowe nabytki w większości rekrutują się z międzynarodowych castingów do Bałtyckiego Teatru Tańca.

- Takie castingi odbywają się co roku. Przyjeżdża ponad setka artystów z całego świata, a wolnych miejsc w zespole mamy cztery. Tancerze, którzy nie wytrzymują kondycyjnie prób są zwalniani od razu. Nawet jeśli trafili do nas z castingu i zostali wyłonieni z dużej grupy. Kluczowy jest miesiąc testów i kto nie wytrzymuje tego okresu, nie tańczy w BTT. Na osiem osób przyjętych przez nas z castingu, już z czterech zrezygnowaliśmy, bo nie wytrzymują naszego tempa i obciążeń - dodaje Marek Weiss.

Razem z Oscarem Pérezem Romero, Danielem Floresem Pardo, Hodei'em Iriarte Kaperotxipim i Turą Gómez Coll grupa hiszpańska liczy już ośmioro tancerzy.

- Faktycznie mamy teraz bardzo liczną grupę Hiszpanów. Stało się tak z wielu powodów. Po pierwsze - w ich kraju jest duże bezrobocie i tancerze jeżdżą po całej Europie szukając angażu, po drugie - tam od dziecka każdy tańczy, każdy się rusza i mają to we krwi. Poza tym są świetni technicznie i zdeterminowani. Na przykład porównywalni z nimi Włosi zgłaszają się tutaj i odpadają bardzo szybko, bo nie są przygotowani do takiego wysiłku, jakiego wymaga od nich Izadora. A Hiszpanie dają sobie radę - mówi dyrektor Opery Bałtyckiej. - Nasza hiszpańska grupa jest mocna również dlatego, że tragicznie słaby jest poziom polskich tancerzy. Szkoły Baletowe mają ogromne kłopoty z naborem. Matka już nie pośle syna do szkoły baletowej, skoro ma tańczyć do 65 roku życia. Trafiają tam dzieci głównie ze względu na elitarność takiej szkoły. Jest spokojniej niż w zwykłych szkołach, miło i elegancko. Często te dzieci wcale nie chcą tańczyć, tylko chcą wytrwać do końca i po maturze uciekają spod drążka.

Najbliższa okazja, by nowych i "starych" tancerzy Bałtyckiego Teatru Tańca zobaczyć na scenie, będzie pod koniec października. W weekend 25 i 26.10 pokazany zostanie przedpremierowo spektakl "Clash, Fun, Light" w choreografii Patricka Delcroix i Izadory Weiss. Potem w finale projektu "Niderlandy" pokazane zostaną premiery "Body Master / Falling Angels / Sarabande" w chor. spektakle Izadory Weiss i Jiříego Kyliána (8 listopada) oraz wspomniane "Clash, Fun, Light" (9 listopada).