DIABEŁ PAN BÓG i Holoubek
Trzeba tę sztukę (J.P.SARTRE,"DIABEŁ I PAN BÓG") przyjąć z całym dobrodziejstwem inwentarza sartrowskiego teatru - skomplikowane rozważania moralne,wcale interesujące gdy się nad nimi zastanowić,przystrojone tu zostały w formę historycznej dramy,ciężkiej i bez poezji.
Goetz walczy z Bogiem,jest zły,upiornie zły,z premedytacją. Potem Goetz jest z premedytacją dobry. Ale okazuje się,że postanowienia: czynić dobro,czynić zło - są równie katastrofalne w skutkach, że nie sposób przybierać abstrakcyjne pozy moralne w oderwaniu od życia,od egzystencji. Goetz rezygnuje z pozy,by podjąć walkę. Byłoby to wszytko bardzo papierowe i najzupełniej nam obojętne, gdyby nie dramat wplątanego w moralistykę Goetza,gdyby nie człowiek - porywający odwagą,determinacją.
W warszawskim przedstawieniu (TEATR DRAMATYCZNY,reż.Ludwik Rene,scen.Jan Kosiński)gra Goetza GUSTAW HOLOUBEK - gra fenomenalnie. Diabeł,Pan Bóg i całe rezonerstwo sztuki odsuwają się na drugi plan - na placu pozostaje Holoubek, wielki tragik.
