Pan Jowialski
Napisana w 1832 roku komedia Aleksandra Fredry należy do najpopularniejszych sztuk autora. Jednocześnie jest to utwór, który budzi największe rozterki krytyków. Czy obraz dworku i jego mieszkańców to wzbudzający nostalgię za dawnymi, dobrymi czasami portret warstwy szlacheckiej? Czy też sztuka jest satyrą na niezmienne polskie wady narodowe - głupotę, zaściankowość, brak szerszych horyzontów?
Realizacja Tadeusza Bradeckiego skłania się ku odczytaniu utworu jako satyrycznej komedii, czego najwyraźniejszym znakiem jest stado gęsi zamkniętych w kojcu, które towarzyszą akcji sztuki jako stały element scenografii.
Przedstawienie Bradeckiego, powstałe w 1987 roku w Teatrze im. Jaracza, zostało entuzjastycznie przyjęte przez publiczność i krytykę, co wyraziło się nagrodami, jakimi obsypano spektakl na Festiwalu Klasyki Polskiej w Łodzi.
Aleksander Fredro "Pan Jowialski", spektakl z 1987, reż. Tadeusz Bradecki.
