"Dziady" podczas fety
"Młodzieniec Zaklęty" w reż. Bogusława Kierca w Teatrze Lalki i Aktora w Wałbrzychu. Pisze Elżbieta Gargała w Tygodniku Wałbrzyskim.
- To takie spełnianie marzeń teatralnych - powiedział o premierowej realizacji jej twórca Bogusław Kierc. Od pierwszej chwili spektaklu intryguje obecność na scenie marionetki młodzieńca. Reżyser buduje nastrój konsekwentnie. Na bazie inspirującej wyobraźnię, a prostej scenografii. Dym tworzący dodatkowe plany, monstrualne postacie przybyszów z zaświatów, śpiew i dźwięk, i taniec. I uczestniczymy w starym pogańskim obrzędzie gminnym na pamiątkę zmarłych, pomieszanym z chrześcijańskimi Zaduszkami, według "Dziadów" Adama Mickiewicza. Obserwujemy przywoływanie duchów, próby ich nakarmienia. Wałbrzyscy lalkarze z powodzeniem wchodzą w role guślarza, pijanych litewskich wieśniaków, widm. Ze sceny padają znaczące słowa. Jaki to dobry tekst, konstatuję w czasie przedstawienia. To takie odkrywanie na nowo poznanych dawno lądów.
W tym teatrze nie zapomina się o lalkach, nawet w inscenizacji zrealizowanej dla młodzieży i dorosłych. Pojawiają się więc jako duszyczki zmarłych dzieci i fruwają animowane z wprawą. "Kto nie doznał goryczy ni razu,/ Ten nie dozna słodyczy w niebie." W tym teatrze animacji podlegają części kostiumów - nakrycia głów zamieniają się w drapieżne dzioby; rekwizyty - strój zmarłej dziewicy próbuje zmaterializować pragnienia jej duszy. "Kto nie dotknął ziemi ni razu,/ Ten nigdy nie może być w niebie."
Od pierwszej chwili spektaklu intryguje obecność na scenie marionetki Młodzieńca Zaklętego. "Nie łam twych rączek, niewiasto młoda,/ Nie płacz, i rączek, i oczu szkoda."
Z korzyścią wzbogacony o dwoje ubiegłorocznych absolwentów wrocławskiej szkoły teatralnej zespół aktorski odnajduje się w klasyce. Taki prezent zrobił sobie teatr na 60. urodziny.
