Letni sen Szekspira w teatrze Ateneum
Motto do "Snu nocy letniej" mogłoby brzmieć: "bo największy jest ambaras, żeby dwoje chciało naraz". W tej najsłynniejszej komedii Szekspira powinno chcieć aż czworo. Kłopot w tym, że złośliwy chochlik pomieszał narzeczeńskie pary i przez większość sztuki wszyscy kochają się nie w tym, w kim trzeba. Nim się odnajdą we właściwych konstelacjach, będą musieli przejść cały trening miłości, łącznie z uczuciem zdrady, porzucenia, zawiedzionych uczuć, niespełnionych nadziei. Ale po to jest komedia, żeby wszystko skończyło się dobrze, więc kochankowie trafią wreszcie na przeznaczone sobie połówki jabłka i komedię zwieńczy podwójne szczęście.
"Sen..." uchodzi powszechnie za najpiękniejszą sztukę świata o nieporozumieniach, trudach, ale i też cudzie miłości. Sztuka opowiada historię trzech par: Hermii i jej narzeczonego Lizandra, Demetriusza i zakochanej w nim Heleny oraz króla elfów Oberona i nieposłusznej królowej elfów Tytanii. Ojciec Hermii nie zgadza się na jej małżeństwo z Lizandrem. Zrozpaczeni kochankowie uciekają do lasu.
W ślad za nimi podąża zazdrosny o Hermię Demetriusz i zrozpaczona z miłości Helena. W historię mieszają się też leśne duchy, a szczególnie ważną postacią jest duch Puk. Opowieść kończy się dobrze, a szczęśliwe pary wracają do Aten po wielu niezwykłych przygodach. Sami twierdzą, że to, co im się przytraflło, musiało być letnim snem, a nie jawą.
W nowej wersji spektakl zobaczymy w teatrze Ateneum. Premiera już 21 stycznia. W główne role wcielili się Przemysław Sadowski, Agata Wątróbska (gościnnie), Tadeusz Borowski, Mariusz Drężek (gościnnie). W pozostałych rolach zobaczymy także jednych z najlepszych aktorów teatralnych z Warszawy, m.in. Dariusza Wnuka, Annę Gorajską, Krzysztofa Tyńca czy Grzegorza Damięckiego.
Sztuka ta była przenoszona na ekran ośmiokrotnie. Pierwszej ekranizacji dokonano w 1935 roku, w reżyserii Maxa Reinhardta i Williama Dieterlego. Film ten zdobył dwa Oscary. W teatrze wystawiano ją niezliczoną ilość razy. Jak wypadnie tym razem? Nie pozostaje nic innego, niż przekonać się na własne oczy.
