Białystok. Zielone przedstawienie "Elektry"
Jeszcze tylko w sobotę [22 października] o godz. 18. Potem "Elektra" schodzi z afisza Teatru Dramatycznego na zawsze. Nie widziałeś? Biegnij do teatru, bo warto.
Rzecz jest o zemście: krwawej i okrutnej. Przywódca wojsk trojańskich Agamemnon zostaje zabity przez wiarołomną żonę i jej kochanka Ajgistosa. Kochankowie wyganiają z miasta dzieci Agamemnona: Elektrę i Orestesa. Elektra zostaje wydana za mąż za chłopa, Orestes ukrywa się gdzieś w świecie. W obojgu dojrzewa pragnienie zemsty za ojca i własną krzywdę. Po latach spotykają się. Elektra nakazuje bratu zabić i Ajgistosa, i matkę, Klitajmnestrę. Zemsta jedna nie przynosi ulgi. Bogowie, podsycający pragnienie zemsty, zostawiają ludzi samym sobie. Samotnych i wydanych na pastwę własnego sumienia. Wszystko to oglądamy w spektaklu niezwykle wizyjnym, miejscami kontemplacyjnym, miejscami pulsującym emocjami. Na szczęście: nie przegadanym ani też koturnowym, co w przypadku wystawiania dramatów antycznych na scenie często się zdarza. Postać Elektry (świetna rola Doroty Radomskiej) jak w soczewce ogniskuje dumę i upokorzenie, cynizm i pragnienie zemsty, wreszcie autentyczne cierpienie.
Znakomita, wizyjna scenografia Magdaleny Gajewskiej. To kolejny aktor przedstawienia - nieumieszczony w konkretnym czasie historycznym, sugerujący bezczasowość spektaklu. Choć w przedstawieniu nie ma ani jednej przerwy, scena zmienia się tu jak w kalejdoskopie, co i rusz przybierając nowe szaty. Raz jest szarym poletkiem, raz baśniową krainą. Czasem, tonąc w ascetycznym mroku, sugeruje dramat zbolałych dusz bohaterów. Czasem kipi kolorami i zmysłowością. Kolorowe światło, gdy trzeba, kłosy zbóż zdoła zamienić w feeryczne lęgowisko fantastycznych istot.
