Pinter o Bushu i Blairze
Tyranizowanie innych to rzecz jasna wieloletnia amerykańska tradycja - mówił w październiku 2002 roku w Izbie Gmin Harold Pinter.
O Oliverze Cromwellu krąży pewna stara anegdota. Po zajęciu miasta Drogheda, kazał zebrać wszystkich obywateli na rynku i zwrócił się do swoich poruczników: "Dobra! Zabić wszystkie kobiety i zgwałcić wszystkich mężczyzn!" Gdy jeden z jego adiutantów zauważył: "Proszę wybaczyć, generale, ale czy nie powinno być na odwrót?", ktoś z tłumu krzyknął: "Pan Cromwell wie, co robi!"
To właśnie słowa Tony'ego Blaira: "Pan Bush wie, co robi!" I trzeba przyznać, że Pan Bush i jego paczka naprawdę wiedzą, co robią, i Blair także to wie, chyba że jest zaślepionym idiotą, na jakiego często wygląda. A oni po prostu wytrwale dążą do objęcia kontroli nad światem i jego zasobami. Mają gdzieś liczbę osób, które przy okazji zamordują, zaś Blair temu przyklaskuje.
Blair nie ma poparcia ze strony Partii Pracy, nie popiera go kraj ani osławiona "społeczność międzynarodowa". Jak może uzasadnić angażowanie tego kraju w wojnę, której nikt nie chce? Nie może. Może się jedynie uciekać do retoryki, komunałów i propagandy. Kiedy przekazaliśmy Blairowi władzę, przez myśl nam nie przeszło, że zaczniemy go nienawidzić. Pogląd, że Blair ma wpływ na Busha, jest śmieszny. Jego służalcze poparcie dla tyranii amerykańskiej jest żałosne.
Tyranizowanie innych to rzecz jasna wieloletnia amerykańska tradycja. W 1965 Lyndon Johnson powiedział do greckiego ambasadora w USA: "Pieprzę wasz parlament i waszą konstytucję. Ameryka to słoń. Cypr i Grecja to pchły. Jeśli te dwa typki nadal będą gryzły słonia, on je może zdzielić trąbą, i to porządnie".
Johnson nie żartował. Niedługo potem przy wsparciu USA władzę przejęli pułkownicy i Grecy spędzili siedem lat w piekle.
