Koncert na uczucia
Hilda jest młodą, piękną dziewczyną. Przez kilkanaście lat była najzdolniejszą uczennicą Maestra - wirtuoza gry na gitarze. Teraz sama uczy, natomiast nie potrafi w sobie przełamać oporów, by ponownie zacząć koncertować. Tom - jej chłopak jest również gitarzystą. Rozesłał wiele listów z ofertami, ale wyraźnie nie ma szczęścia i od trzech miesięcy czeka na propozycje. Żyją w mieszkaniu babki Hildy, pieniędzy mają niewiele, ale za to planowi i marzeń sporo. Właściwie wydaje się, że ich szczęściu i miłości nic nie zagraża. Niespodziewanie jednak pojawia się Maestro. Wraca do swej uczennicy, by ożywić wspomnienia i zmobilizować Hildę, przywrócić jej wiarę w talent. Dwa koncerty w Londynie mają zmienić życie Hildy.
SZTUKA Hrafnhidur Hagalin Gudmundsdottir - islandzkiej autorki - "Ja, Maestro" opowiada z pozoru banalną historię. Maestro jest starzejącym się mężczyzną, który powoli uświadamia sobie, że czas wielkich sukcesów ma już za sobą. Wkracza w życie Hildy i Toma, bowiem chce przedłużyć swą świetność, a równocześnie sobie i młodym udowodnić, że jego osobowość, siła charakteru, artystyczny terror mogą zburzyć każdą sielankę. Związek Maestra z Hildą jest pełen napięć i niedomówień. Maestro ukształtował Hildę na swój obraz i podobieństwo, nauczył ją wrażliwości i specyficznego przeżywania nie tylko muzyki. Po latach chce odzyskać Hildę, chce jej udowodnić, że ma na nią przemożny wpływ. Tom jest tylko młodym chłopakiem, który przeszkadza Hildzie w karierze. Ambicje Toma niszczą Hildę.
Prapremierę sztuki "Ja, Maestro" przygotował Teatr "Wybrzeże" na małej scenie. Spektakl reżyserował Kjartan Ragnarsson - Islandczyk, aktor, reżyser i dramaturg. To dzięki jego zabiegom inscenizacyjnym widowisko jest niezwykle teatralne, skupione, drgające napięciami i namiętnościami. Sztukę Gudmundsdottir reżyser skrócił z wyczuciem i stworzył prawdziwy, psychologicznie głęboki spektakl. Kariera, kształtowanie własnej osobowości, egoizm artysty, nadwrażliwość - to wszystko wręcz pulsuje w tym spektaklu. Jest to kameralna, fascynująca opowieść. Wydaje się, że nie ma w niej zbędnych wątków, a oszczędność realizacyjna powoduje, że ogląda się to przedstawienie jak swoiste studium wrażliwości. Trójka aktorów
Hilda - Jolanta Jackowska, Tom - Jarosław Tyrański i Maestro - Krzysztof Gordon stworzyli prawdziwy koncert gry aktorskiej. Każde buduje swoją rolę w ścisłym kontakcie z partnerem. Hilda jest delikatna, ale nie pozbawiona charakteru i osobowości, cudownie nieśmiała, ale i złośliwa, i inteligentna. Tom - zakochany młodzian - walczy o swoje miejsce przy Hildzie, zazdrosny i wściekły potrafi dotknąć do żywego. Maestro góruje nad młodymi wiedzą, doświadczeniem i swoistym cynizmem. Jego osobowość odcisnęła piętno na Hildzie, on też będzie sprawdzał charakter Toma, proponując mu układ: tournee koncertowe, życiową szansę za miłość... Miłość - temat odwieczny - pokazana jest subtelnie i perfekcyjnie. Scena między Hildą i Maestro w pierwszej części spektaklu - po prostu elektryzuje publiczność.
Scenografię do widowiska przygotowała Anna Maria Rachel. Wszystko dzieje się w jednym wnętrzu, prostym, staroświeckim, w którym dominują uspokojone barwy. To kontrapunkt do osobowości bohaterów. Opracowanie muzyczne spektaklu przygotował Petur Jónasson zręcznie zestawiając wielkie dzieła mistrzów wykonywane na gitarze klasycznej.
Autorka sztuki jest muzykiem, od szóstego roku życia gra na gitarze klasycznej. "Ja, Maestro" jest jak dotąd jej jedynym utworem scenicznym, ale odniosła nim spory sukces, bowiem przed kilkoma laty sztuka ta została uznana za najlepszy dramat skandynawski. W tej chwili przygotowywana jest w kilku teatrach.
Tekst "Ja, Maestro" przełożył na język polski Jacek Godek, aktor Teatru "Wybrzeże" i właściwie to także jego wielka zasługa, że aktorom tak dobrze leżą dialogi. Tego tekstu się słucha, bowiem nie ma w nim fragmentów niepotrzebnych, czy "puszczonych".
"Ja, Maestro" to udana propozycja repertuarowa gdańskiej sceny. Wydaje się, że sztuka będzie miała powodzenie. Powstał spektakl, który nie pozostawia widzów obojętnymi, budzi prawdziwe emocje i wzrusza.
