Początek, czyli aspołeczny Zając
Przez długie lata Kubuś nie miał własnej siedziby, gościnnie występował w Wojewódzkim Domu Kultury, ale grał przede wszystkim w objeździe. Otrzymywał symboliczną subwencję - roczna dotacja w wysokości tysiąca złotych była odpowiednikiem bardzo lichej pensji - z okazji 50-lecia Teatru Kubuś w Kielcach pisze Agata Niebudek w Echu Dnia.
Dziecięcy teatrzyk, zrodzony z poezji życia - tak Kubusia nazywał jego założyciel i wieloletni dyrektor Stefan Karski. Teatr był kontynuatorem powstałego w 1950 roku zespołu, z którego wyłonił się Amatorski Teatr Lalek, działający w Wojewódzkim Domu Kultury. Jego aktorzy byli w większości uczniami i profesorami Państwowej Szkoły Muzycznej w Kielcach. Przez długie lata Kubuś nie miał własnej siedziby, gościnnie występował w Wojewódzkim Domu Kultury, ale grał przede wszystkim w objeździe. Otrzymywał symboliczną subwencję - roczna dotacja w wysokości tysiąca złotych była odpowiednikiem bardzo lichej pensji. Trzon zespołu aktorskiego tworzyli między innymi: Anna Zawilińska, Stefan Karski i Zdzisław Wenus. Oficjalną działalność teatru inaugurowała premiera "Zająca Chwalipięty" Sergiusza Michałkowa. Przedstawienie reżyserował Stefan Karski, lalki wykonał Stefan Derewlanko, muzykę skomponował znany w Kielcach adwokat i pisarz Swiętosław Krawczyński. Pierwsza w historii Kubusia recenzja tak komentuje to wydarzenie: "Teatr Lalek wybrał na pierwszy ogień przemiłą i pouczającą bajkę Sergiusza Michałkowa. Wybór był trafny - choćby z tego względu, że bajka ta nie wymaga zbyt wielkiej ilości aktorów - lalek, że jest prosta i zrozumiała, a posiada głębszy sens społeczny. Jest to historia o zajączku, trochę aspołecznym typie, który zabiera - po prostu kradnie myśliwemu strzelbę i w następstwie terroryzuje cały las - w danym wypadku lisicę i wilka. Eksmituje lisicę z jej mieszkania - a co najgorsze, odrywa się od swej zajęczej społeczności. W zarozumiałości swojej nie chce żyć wspólnie i bronić swoich współbraci zajączków" (z wydawnictwa jubileuszowego Teatru "Kubuś")
Kilka ważnych dat
1955 - teatralno-estradowy zespół rozpoczyna działalność jako stowarzyszenie pod nazwą Objazdowy Teatr Lalki i Aktora Kubuś.
1965 - nadanie teatrowi rangi Teatru Państwowego.
1973 - decyzją Prezydium Miejskiej Rady Narodowej teatr otrzymuje salę byłej restauracji "Europa" przy ulicy Dużej.
1983 - początek prac nad opracowaniem dokumentacji technicznej powiększenia i modernizacji sali prób.
1992 - uroczyste otwarcie adaptowanego na potrzeby teatru budynku przy ulicy Dużej 9.
1999 - teatr z instytucji państwowej staje się placówką miejską.
* * *
Kilka ważnych nazwisk i liczb
Dyrektorzy teatru: Stefan Karski (1955-1973), Wanda Szplit (1973-1974), Tomasz Stecewicz (1974-1977), Ryszard Barański (1977-1981), Irena Dragan (od 1981 roku).
Najdłużej pracujący i wciąż występujący w teatrze aktorzy: Katarzyna Orzeszek (47 lat pracy), Ryszard Barański (47 lat pracy), Leszek Barymów (42 lata pracy), Jolanta Kusztal (34 lata pracy), Maria Skorodzień (32 lata pracy).
Liczby: premier od początku istnienia teatru - 167, zagranych spektakli - 21.212, widzów - dokładnie 4.779.933.
Sztuki najdłużej pozostające w repertuarze, grane do tej pory: "O straszliwym smoku i dzielnym szewczyku, prześlicznej królewnie i królu Gwoździku" (premiera w 1981 roku), "Mały Tygrys Pietrek" (premiera w 1988 roku), "Baśń o rycerzu Gotfrydzie" (premiera w 1986 roku), "Baśń o Emilianie" (premiera w 1987 roku), "Pinokio" (premiera w 1991 roku).
Na zdjęciu: "Alchemik" w reż. Ireny Dragan, Teatr Kubuś 2005 r.
