Artykuły

Karierę na deskach teatralnych rozpoczęła rolą Antygony w Teatrze Małym w Warszawie; serialowej publiczności znana jest z roli w pierwszej polskiej telenoweli "W labiryncie". Aktorka Anna Chodakowska kończy w sobotę 65 lat.

Anna Chodakowska to aktorka Teatru Narodowego w Warszawie w latach 1973-1983 i ponownie od roku 1997 aż do dziś. W 1973 roku do teatru przyjmował ją Adam Hanuszkiewicz; artystka powiedziała po latach, że jest "wynalazkiem" Hanuszkiewicza i że to właśnie on "zmaterializował swój pomysł" na nią w teatrze.

Urodziła się 20 lipca 1948 roku w Warszawie. Zanim trafiła do zespołu Teatru Narodowego, w 1973 roku ukończyła Państwową Wyższą Szkołę Teatralną im. Aleksandra Zelwerowicza w Warszawie. W tym samym roku debiutowała w Teatrze Małym - ówczesnej scenie Teatru Narodowego - tytułową rolą w "Antygonie" Sofoklesa. Spektakl przygotował Adam Hanuszkiewcz ze studentami kończącymi warszawską szkołę teatralną.

"W tej roli była krucha i silna, załamana i odważna" - pisał o Chodakowskiej Józef Szczawiński ("Słowo Powszechne", 1973).

Chodakowska, wspominając swoją współpracę z Hanuszkiewiczem, zwraca uwagę na jego "słuch absolutny na drugiego człowieka". "Oczywiście, przez chwilę musiał przyjrzeć się osobie z bliska: porozmawiać, poznać brzmienie jej głosu na scenie. Właśnie w taki, trochę przypadkowy, sposób zostałam zaangażowana do +Antygony+. Wzięłam udział w castingu. (...) Wystąpiłam jako pierwsza i chyba nie zawiodłam reżysera. Pamiętam, jak zmieniła się jego twarz. Dwóch moich pozostałych koleżanek wysłuchał właściwie pro forma. Tego samego dnia dowiedziałam się, że zagram Antygonę" - opowiadała o swoim debiucie Chodakowska w miesięczniku "Teatr" (2012 r.).

Potem Chodakowska zagrała u Hanuszkiewicza m.in. w inscenizacjach dramatów Juliusza Słowackiego: tytułową rolę w "Balladynie" (1974) i Salomeę w "Śnie srebrnym Salomei" (1977) oraz w "Dziadach cz. III" Adama Mickiewicza (1978), "Śpiewniku domowym" Stanisława Moniuszki (1982), "Leśmianie" (1982).

Profesor Maria Janion powiedziała o niej: Kiedy oglądałam "Sen srebrny Salomei" w Teatrze Narodowym - pomyślałam, że Anna Chodakowska ma przed sobą wielka przyszłość w rolach romantycznych. (...) Doskonale czuje się w postaci kobiet wieszczek, podatnych na wpływy z zaświatów, bo jest aktorką, która potrafi odtworzyć stan mistyczny, niemal patologiczny.

Od 1983 r., przez kolejnych 20 lat, aktorka była związana z warszawskim Teatrem Studio, prowadzonym przez Jerzego Grzegorzewskiego. Zagrała u niego m.in. Gretę w "Pułapce" Tadeusza Różewicza (1984), wystąpiła w przedstawieniu "Tak zwana ludzkość w obłędzie" (1987). W tym czasie współpracowała również z Tadeuszem Łomnickim; była Wróżką w "Affabulazione Piera" Paolo Pasoliniego (1984) i Olgą w "Kartotece" Różewicza (1989). Grała w Beckettowskich spektaklach Antoniego Libery - Kobietę I w "Komedii" (1985) i asystentkę reżysera w "Katastrofie" (1986).

Chodakowska, która przed studiami w PWST uczyła się wokalistyki w szkole muzycznej, brała udział m.in. w przedstawieniu "Piosenki Leo Ferre" w reżyserii Romualda Szejda (1987), przygotowała wspólnie z Barbarą Dziekan recitale muzyczne w telewizji: "Klipsy "i "Cicha woda", grała w monodramie "Msza Wędrującego" w reżyserii Krzysztofa Bukowskiego, gdzie śpiewała poezje Edwarda Stachury.

W ostatnich latach na deskach Teatru Narodowego Chodakowska zagrała m.in. Bredę w "Elektrycznym parkiecie" (2010, reż. Andrzej Domalik) i Nickę w "Aktorze" (2012, reż. Michał Zadara).

Wystąpiła też w ok. 30 filmach i serialach telewizyjnych. Zagrała główne role w telewizyjnym dyptyku o konfliktach małżeńskich w reżyserii Gerarda Zalewskiego - "Dorocie" (1978) i "Justynie" (1979). Wcieliła się w postać socjalistki Filipiny Płaskowickiej w historycznym "Białym Mazurze" w reżyserii Wandy Jakubowskiej (1978). Wystąpiła także w roli zmysłowej kochanki w kostiumowym dramacie "Bestia" Jerzego Domaradzkiego (1978), zagrała Doktorową w ekranizacji powieści Poli Gojawiczyńskiej "Dziewczęta z Nowolipek" w reżyserii Barbary Sass (1985). Grała też w pierwszej polskiej telenoweli "W labiryncie" w reżyserii Pawła Karpińskiego (1988-1990).

Była wielokrotnie nagradzana za swoje osiągnięcia artystyczne, m.in. w 1973 dostała nagrodę aktorską za rolę tytułową w "Antygonie" na 13. Kaliskich Spotkaniach Teatralnych; w 1980 - Złoty Ekran za rolę w dyptyku filmowym "Justyna" i "Dorota" oraz w spektaklu telewizyjnym "Kartoteka" Tadeusza Różewicza w reżyserii Krzysztofa Kieślowskiego.

W 2010 roku weszła w skład warszawskiego Społecznego Komitetu Poparcia Jarosława Kaczyńskiego jako kandydata na urząd prezydenta RP. W wyborach parlamentarnych w 2011 bez powodzenia ubiegała się o mandat senatorski jako bezpartyjna kandydatka z ramienia Prawa i Sprawiedliwości w okręgu warszawskim.

Na zdjęciu: Anna Chodakowska w "Aktorze", Teatr Narodowy 2012