Rywalizacja nacjonalizmów w kafkowskim biurze
Janusz Kica w Zagrzebskim Teatrze Młodych stworzył spektakl "Europa" aż w czterech językach: chorwackim, polskim, niemieckim i angielskim, a wykonanie jest płynne i precyzyjnie umieszczone w języku. Powód jest jasny: Janusz Kica jest w rzeczywistości zanurzony we wszystkie cztery języki. Jest Polakiem, który od dziesięciu lat pracuje w Chorwacji i Niemczech, a język angielski jest językiem, w którym się komunikuje - pisze Tomislac Čadež.
W przeciągu dwóch lat obejrzałem dziesiątki przedstawień, stworzonych przez reżyserów i aktorów w języku, którego nie rozumieją: zawsze odczuwało się pewien rodzaj "ziewnięcia" w komunikacji i wykonaniu.
Janusz Kica w Zagrzebskim Teatrze Młodych stworzył spektakl "Europa" aż w czterech językach: chorwackim, polskim, niemieckim i angielskim, a wykonanie jest płynne i precyzyjnie umieszczone w języku. Powód jest jasny: Janusz Kica jest w rzeczywistości zanurzony we wszystkie cztery języki. Jest Polakiem, który od dziesięciu lat pracuje w Chorwacji i Niemczech, a język angielski jest językiem, w którym się komunikuje. Projekt "Europa" połączył czterech autorów z czterech państw. Polka Małgorzata Sikorska-Miszczuk, Chorwatka Tena Štivičić, Niemiec Lutz Hübner i Anglik Steve Waters napisali teksty o pozycji swoich narodów w Unii Europejskiej. Wszyscy aktorzy znajdują się w brukselskim, kafkowskim biurze, Alan Ford rzekłby: "za stratę czasu i poszukiwanie rud".
Partie w języku ojczystym
Bez wątpienia, biuro prowadzą Anglik i Niemka, a owi ze wschodu, patetyczni Polacy i Chorwaci, oferują swoje projekty. Pieniądze w rzeczywistości są, ale nie ma pomysłu jak je wydać. Pojawiają się kolejni aktorzy: Jonathan Flitcroft, Elexi Walker, Mathias Bleier, Annett Krause, Jerzy Pożarowski, Małgorzata Trofimiuk, Jadranka Đokić i Krešimir Mikić. Językiem, którym się porozumiewają jest angielski, jednakże liczne partie grają w języku ojczystym.
Grą aktorską dominuje Krešimir Mikić, pojawiający się jako dyrygent
Krešimir Mikić dominuje swoim wystąpieniem. Ten jeszcze młody aktor właściwie dopiero teraz wyrósł na wielkiego artystę. Mimo że wszyscy aktorzy dysponują jednakową szansą i kwestiami, Mikić pojawiający się jako dyrygent, wnosi do przedstawienia osobistą, dodatkową wartość, spontaniczność, humor, a nawet napięcie.
Projekt ten jest koprodukcją czterech teatrów i będzie wystawiony w każdym z nich. Prapremiera odbyła się w Zagrzebskim Teatrze Młodych, następnie przedstawienie obejrzy publiczność Repertuarowego Teatru w Birmingham, Państwowego Teatru w Dreźnie i Polskiego Teatru w Bydgoszczy.
Pogarda bogatych
Nic w tym wystąpieniu nie jest naciągnięte i ukartowane. Demontuje się przed nami jeden specyficzny wymiar politycznego porozumienia i kulturowego nieporozumienia. Wyłaniają się plastikowa głupota i pogarda bogatego kontynentu, który faktycznie żyje na rachunek afrykańskiego i reszty ubóstwa całego świata, gdzie tzw. poprawność polityczna jest zarezerwowana tylko dla członków klubu, i gdzie Chorwat, nie mówiąc o czarnym afrykańskim uchodźcy, jest osobą "mniejszego potencjału". Domniemana wielokulturowość wyłania się tutaj jako płytka rywalizacja nacjonalizmów i uprzedzeń przeciążonych biurokratów, którzy nieumyślnie identyfikują siebie ze swoją "kulturą". Jak spektakl zostanie odebrany w Polsce, a jak w Niemczech lub Anglii, doprawdy jest interesującym pytaniem
