Problem klasowy w "Halce"
Z okazji 150. rocznicy warszawskiej premiery najsłynniejszej polskiej opery "Halki" Stanisława Moniuszki w Teatrze Wielkim w stolicy odbędzie się dziś jubileuszowe przedstawienie tego dzieła. Artystów zebrano do tego stopnia przednich, że arię Jontka ("Nie mam żalu do nikogo, jeno do ciebie niebogo..." itd.) zaśpiewa 88-letni Bohdan Paprocki. Będzie wielka gala, na której zbiorą się elita towarzysko-finansowa Warszawy i okoliczne ziemiaństwo. Bufet pospektaklowy będzie niechybnie przedni, trunki wysokiej klasy, panie i panowie w szykownych kreacjach, słowem - szyk, kultura, Europa. I na co to wszystko? Żeby obejrzeć spektakl, którego tzw. libretto, czyli fabuła, opowiada o poniżeniu klasowym biedaków.
A oto, jak wygląda problem klasowy w "Halce". Uboga góralka podhalańska Halka zakochuje się w paniczu Januszu, który robi jej dziecinę, ale - przyciśnięty kłopotami materialnymi i powodowany przesądami klasowymi - za żonę bierze bogatą Stolnikównę. W Halce kocha się ubogi góral Jontek, ale Halka go nie chce, bo woli szlachetkę. W końcu biedna dziewczyna topi się z rozpaczy z nieślubnym dzieciątkiem w potoku górskim. Całość obnaża mechanizmy wyzysku ludu, bezmiar jego krzywdy i klasowy egoizm szlachty.
Niejakie wątpliwości może budzić tylko postawa Halki. Nie ma pewności, że nie dała kosza Jontkowi, bo był prosty i biedny, nie to co Janusz, zubożały, ale zawsze szlachcic. Nie chcę jednak zohydzać pamięci Hanki, tym bardziej że nie ma pewności, czy Jontek odrzuciłby ewentualne zaloty Stolnikówny, gdyby zachciało jej się pohasać z młodym juhasem.
No tak, tylko po czyjej stronie - biednych górali czy egoistycznych karmazynów - stanie to dzisiejsze wypasione, wieczorne towarzystwo? Inna sprawa, że górale poziomem cen kwater turystycznych w Zakopanem, ściąganych z ciarachów, dawno pomścili Halkę.
