Po premierze w Kubusiu. Widać, że w teatrze idzie nowe
"Super Piotruś Pan" w reż. Piotra Ziniewicza w Teatrze Lalki i Aktora Kubuś w Kielcach. Pisze Agnieszka Kozłowska-Piasta w Gazecie Wyborczej - Kielce.
Skoro potrafi latać, wygrywa pojedynki z piratami, a nawet samym złym kapitanem Hakiem, to nie może wyglądać jak miniwersja Robin Hooda, ale raczej przypominać superbohatera z komiksu, kreskówki czy jakiejś gry komputerowej. Sobotnia premiera w Teatrze Lalki i Aktora "Kubuś" pokazała nowe, współczesne wcielenie chłopca, który nie chce dorosnąć, "Super Piotrusia Pana".
Reżyser spektaklu i autor tekstu Piotr Ziniewicz pełnymi garściami czerpie z rozpoznawalnych przez dzieciaki znaków współczesnej kultury. Nowoczesny Piotruś ma obcisły trykot z błyszczącą literą P., powiewającą pelerynę, szaloną, wielokolorową perukę i buty ozdobione piórkami. A jego kompani wiedzą, co to lalka Barbie.
Nie to jest jednak największą siłą spektaklu. Ze sceny bije niesłychana energia, kolejne epizody następują po sobie w zawrotnym tempie, aktorzy w okamgnieniu zmieniają kostiumy, aby w siódemkę zagrać aż 18 postaci. Skromna - podobno najmniejsza w Polsce - scena Kubusia rozrasta się do niebotycznych rozmiarów ogromnej, porośniętej roślinnością Nibylandii, wielkiego pirackiego statku, nieźle zaplanowanego podziemnego domku brygady Piotrusia Pana i to czasami niemal równocześnie.
"Super Piotruś Pan" sugestywnie działa na wyobraźnię młodych widzów. Blaszany Dzwoneczek, czyli Tink, jest tak mała, że... jej nie widać, ale jej mały papierowy domek płonie na scenie naprawdę. Groźny krokodyl, który pożarł dłoń kapitana Haka razem z zegarkiem, przeraża olbrzymimi zielonymi łapami, a ilość barw, zmian świateł i wspierającej akcję muzyki i efektów robi wrażenie nawet na dorosłych. Warto dodać, że to pierwszy od wielu lat prawie w stu procentach aktorski spektakl w kieleckim teatrze, a aktorzy poradzili sobie z zadaniem naprawdę nieźle.
Kilka tygodni temu poznaliśmy nowe logo, stronę internetową Teatru Lalki i Aktora "Kubuś". "Super Piotruś Pan" to kolejna premiera świadcząca o tym, że to nie tylko zmiany kosmetyczne, a nowy repertuar i spektakle próbują trafić do współczesnego małego widza, wyposażonego w komórkę właściciela dziesiątek, a może setek gier komputerowych, użytkownika internetu i widza kilku kanałów z kreskówkami.
