Poznań. Urodziny Teatru Wielkiego
Wieczornym spektaklem "Halki" rozpoczęła się 94 lata temu przygoda poznaniaków z Operą. Przejęcie Teatru Miejskiego przez władze polskie 17 stycznia 1919 roku otrzymało znakomitą oprawę.
Wieczorne wystawienie słynnego dzieła Stanisława Moniuszki poprzedziła poranna akademia z udziałem prezydenta Poznania Jarogniewa Drwęskiego. Do Poznania zjechały z tej okazji wybitne osobistości z całego kraju, m.in. Kornel Makuszyński, Emil Młynarski, Zenon Przesmycki czy Józef Kotarbiński.
Działalność Teatru Wielkiego zainaugurowano ostatniego dnia sierpnia 1919 r. Tu także zabrzmiała "Halka".
Jak można przeczytać na stronie Teatru Wielkiego - początkowo scena (budowa charakterystycznego gmachu z Pegazem, projektu monachijskiego architekta Maxa Littmanna, rozpoczęła się w 1909 r.) służyła również dramatowi. W działalności artystycznej nie zabrakło miejsca na koncerty symfoniczne, niejednokrotnie z udziałem najwybitniejszych polskich solistów instrumentalistów. Jednak właśnie dzięki operze i baletowi teatr szybko stał się jedną z najważniejszych scen muzycznych kraju. Przedwojenne dzieje wyznaczają kolejne kadencje dyrektorskie - Adama Dołżyckiego (1919-1922), Piotra Stermicza-Valcroziaty (1922-1929), Zygmunta Wojciechowskiego (1929-1933) i Zygmunta Latoszewskiego (1933-1939), którego działalność (brutalnie przerwana wybuchem wojny) doprowadziła do zbudowania repertuaru i osiągnięcia poziomu artystycznego porównywalnych z największymi scenami ówczesnej Europy.
