Wrocław stolicą kultury
Nasze przygotowania do rywalizacji o tytuł nie były tak spektakularne jak gdzie indziej. Nie wiązały się z żadną wielką akcją promocyjną, monumentalnymi okolicznościowymi widowiskami i siłą społecznego wsparcia. Bo Wrocław postawił na kulturę już przed laty, dotując instytucje kulturalne - pisze Agata Saraczyńska w Gazecie Wyborczej- Wrocław.
Odwiedzający stolicę Śląska mówią o panującej u nas niezwykłej aurze, naukowcy rozpisują się o wrocławskim genius loci, który od wieków wyróżniał nasze miasto na mapie Europy.
Jakie są powody wrocławskiej dumy? Co jest dla nas we Wrocławiu najcenniejsze? W tym cyklu przedstawiamy niezaprzeczalne atuty, by razem wybrać te najważniejsze.
Wrocław stolicą kultury...
O tym, że nasze miasto zostanie Europejską Stolicą Kultury w 2016 roku, dowiedzieliśmy się 21 czerwca 2011 roku. W wyścigu po ten prestiżowy tytuł pokonaliśmy Gdańsk, Warszawę, Katowice i Lublin. Nasze zwycięstwo połączone było z ich żalem oraz licznymi pretensjami, ale wszyscy zgodnie przyznawali, że Wrocław od lat inwestuje w kulturę.
Nasze przygotowania do rywalizacji o tytuł nie były tak spektakularne jak gdzie indziej. Nie wiązały się z żadną wielką akcją promocyjną, monumentalnymi okolicznościowymi widowiskami i siłą społecznego wsparcia. Bo Wrocław postawił na kulturę już przed laty, dotując instytucje kulturalne. Kultura stała się motorem miejskiej promocji już na początku lat 90., bo z gromadzonego od lat kapitału żal było nie skorzystać. Magia związanych z miastem ikon współczesnej sztuki: Henryka Tomaszewskiego, Tadeusza Różewicza czy Jerzego Grotowskiego sprawiała, że w świecie nie trzeba było tłumaczyć, czym jest Wrocław.
Jednak kultura to nie tylko awangarda - Wrocław hojnie opłaca kulturalną codzienność, reorganizując biblioteki, modernizując domy kultury, organizując imprezy plenerowe. Najwięcej splendoru przynoszą mu wielkie cykliczne wydarzenia: Przegląd Piosenki Aktorskiej, Wratislavia Cantans, Międzynarodowy Festiwal Teatralny "Dialog" czy Jazz nad Odrą. Dzięki nim na koncertach, spektaklach, warsztatach spotkać można najważniejszych twórców świata. Przy tym Wrocław wciąż stawia na nowe inicjatywy: pomysły innowacyjne i oryginalne jak pierwszy i najważniejszy w Polsce przegląd sztuki mediów Biennale WRO, Festival Brave przeciw wypędzeniom z kultury, Jazztopad, Musica Electronica Nova czy Wroclaw Industrial Festival.
Jakby tego było mało, miasto dało schronienie i szansę na bezpieczne funkcjonowanie imprezom z innych ośrodków - tak było z Portem Literackim i festiwalem filmowym Romana Gutka, czyli Nowymi Horyzontami.
Wrocławski apetyt na kulturę przerasta możliwości miejskich instytucji. Artystyczna alternatywa działa tu szczególnie prężnie i wciąż się rozwija. Pojawiają się nowe sceny teatralne, niezależne centra kultury. Wyrastają kolejne kluboksięgarnie, gdzie oprócz starannie wyselekcjonowanych książek i dobrej kawy można liczyć na udział w interesującej dyskusji, koncercie i wystawie.
Jurorzy ESK wizytujący kolejne miasta kandydujące nie tylko oglądali flagowe wrocławskie instytucje, poznawali nasze plany i już rozpoczęte inwestycje. Widzieli odnowiony Pałac Królewski, Muzeum Współczesne Wrocław w przeciwlotniczym schronie, powstające Narodowe Forum Muzyki. Jednak zostali zabrani też na wycieczkę po Nadodrzu, dzielnicy, o której przez dekady świat kultury zapominał, a w której zaczyna się budzić artystyczne życie. I według ich opinii to właśnie zaakcentowanie problemu wykluczenia z kultury, któremu poświęcona była część aplikacji przygotowanej przez Adama Chmielewskiego, stało się naszym atutem. Wrocławską, zwycięską prezentację jurorzy nagrodzili owacjami. To rzadkość w historii ESK. Nasze miasto będzie drugą - po Krakowie - polską stolicą kultury.
Jednym z zadań, jakie postawił przed sobą Wrocław, jest zwiększenie dostępności dóbr kultury. Dziś pod tym względem nie odbiegamy od polskiej średniej - tylko ok. 12 proc. mieszkańców regularnie chodzi do kina, teatru, filharmonii. Do 2016 roku kultura ma stać się atrakcyjna dla 15 proc.
