Artykuły

Lilla Weneda to imię bohaterki dramatu Juliusza Słowackiego, a nie tylko nazwa polędwicy w ja­kimś sosie pomarańczowym ser­wowanej w restauracji hotelu Ma­rriott - przypomina Adam Hanusz­kiewicz i dodaje, że jego "Lilla We­neda" będzie rockową operą. Pre­miera odbędzie się dziś w Teatrze Nowym.

- "Lilla Weneda'" jest groteskowym, ostrym paszkwilem na wojnę. Jej prze­słanie brzmi: nie ma takich idei, dla któ­rych warto by zabić jednego niewinne­go człowieka - mówi reżyser Adam Ha­nuszkiewicz. Jego zdaniem dramat ten przeraźliwie kojarzy się z sytuacją na Bałkanach. Zdawać by się mogło, że Słowacki pisał go oglądając reportaże telewizyjne, które my oglądamy od kil­ku lat.

- Utwory z klasyki mają niezwykłą si­łę przemawiania do współczesności. Są na tyle wieloznaczne, że każda epoka wyciąga z nich coraz to inne treści - podkreśla Hanuszkiewicz. - Moja "Lilla Weneda" jest rockową operą.

Reżyser nie wątpi, że ta forma odstra­szy część widzów. Wyjaśnia, że w sztuce Słowackiego są teksty, które dzisiaj się zestarzały i które po prostu trudno byłoby zagrać. Te mniej klarowne frag­menty w jego inscenizacji są śpiewa­ne.

- Okazuje się, że te teksty użyte w son­gach rockowych nabierają prostoty. Za­uważmy, że muzyka rockowa jest eks­tatyczna, egzaltowana, chwilami wręcz histeryczna, w czym podobna jest do muzyki romantycznej - dodaje.

- Pisze się o mnie, że robię teatr tyl­ko dla młodzieży, a to jest nieprawda - żali się Adam Hanuszkiewicz. - Spek­takl, który właśnie przygotowuję, mi­mo rockowej wersji, jest również dla dorosłych. Kiedy dwa lata temu wystawiłem "Lillę Wenedę" w Teatrze Mu­zycznym w Gdyni, szalała publiczność w różnym wieku. A kilkunastu moich równolatków powtarzało mi, że urzekł ich liryzm przedstawienia, że się wzru­szyli.

Jako Lilla Weneda wystąpi Brygida Turowska, Rozę Wenedę zagra Celina Muza, Gwinonę - Hanna Chojnacka, Derwida - Tomasz Zaliwski, Lecha - January Brunow, Gwalberta - Jerzy Karaszkiewicz, Ślaza - Maciej Gąsiorek, Wodza - Arkadiusz Bazak. Scenogra­fia - Zofia de Ines, muzyka - Andrzej Żylis, choreografia - Tadeusz Wiśniew­ski.