"Ożenek" jak się patrzy
Wspaniałe, soczyste typy ludzkie, doskonały obraz XIX-wiecznej Rosji, złośliwy i mądry jej obserwator - arcymistrz komedii - Mikołaj Gogol.
Pewien nieśmiały kawaler, Podkolesin (Wiesław Michnikowski), stara się o pannę na wydaniu (Anna Seniuk) z pomocą zawodowej swatki, prosi też przyjaciela, by się oświadczył w jego imieniu, a kiedy wszystko ma się ku szczęśliwemu końcowi - ucieka. To oczywiście "Ożenek", druga po "Rewizorze" najchętniej grana komedia Gogola. Mamy niewątpliwą przyjemność obejrzeć klasyczne już przedstawienie Teatru Telewizji z 1976 roku, wyreżyserowane przez Ewę Bonacką, a w nim same gwiazdy komedii, między innymi: Annę Seniuk, Irenę Kwiatkowską, Czesława Wołłejko, Kazimierza Brusikiewicza, Jana Kobuszewskiego, Wojciecha Pokorę. Ich aktorskie temperamenty i wigor znakomitej farsy niemal rozsadzają tekturową, umowną scenografię autorstwa Iwo Dobieckiego. Teksty Gogola, w znakomitym tłumaczeniu Juliana Tuwima, niezmiennie - jak się okazuje - bawią do łez.
