Artykuły

Katarzyna Wysocka, redaktor naczelna Portu Kultury, ocenia nominacje do nagrody Sztorm Roku 2011.

Oczywiście festiwale nie zastąpią regularnej pracy artystycznej, ale niewątpliwie organizują życie kulturalne regionu. Cieszy mnie, że coraz więcej ciekawych spektakli można oglądnąć w Trójmieście, chociaż nieporozumienia z tego wynikające są czasem bardziej spektakularne niż same przeglądy. Imprez i wydarzeń wszelakich było w minionym roku całe mnóstwo, jednak widzów jakby mniej. Nasycenie ilością nie przekłada się na jakość i ludzie tracą orientację, choć czasem to właśnie publiczność zadziwia entuzjazmem dla przeciętnych i miernych wydarzeń o naddanym określeniu: artystyczne.

Teatr

Listopadowa premiera "Nie-Boskiej komedii" była wydarzeniem w Teatrze Wybrzeże i chwała wielka Adamowi Nalepie, że przełożył Krasińskiego na język czytelny i szlachetny. Michał Kowalski zagrał popisowo w tym spektaklu, stworzył niezapomnianą, dynamiczną kreację Pankracego, jednak to nieco za mało na sztorm. Na Filipa Michalaka patrzę z uznaniem od kilku sezonów, jednak w minionym roku nie zachwycił równą formą. Zdecydowanie na uznanie zasługuje Izadora Weiss: odkryła na nowo Strawińskiego i jego "Święto wiosny". Energetyczna choreografia, wszechobecny symbolizm nadały temu tanecznemu spektaklowi mistrzowski ryt.

Organizator

Z szacunkiem odnoszę się do organizatora festiwalu Wybrzeże Sztuki, który miał w minionym roku dwie odsłony i staje się powoli smakowitym clue w dyskusji o transformacjach we współczesnym teatrze. Mimo że wszedł w drogę R@portowi, udźwignął pokładane w nim nadzieje. Wyjątkowym zaskoczeniem był dla mnie wysoki poziom tegorocznego festiwalu Monoblok organizowanego przez zespół Marka Branda, czyli Teatr w Blokowisku. Monodram górą, chciałoby się rzec. Festiwal Szekspirowski jak co roku umie zaskoczyć niespodziankami repertuarowymi, Teatr Kolyady niewątpliwie zachwycił, podzielił i wstrząsnął w posadach. Z Nadbałtyckiego Centrum Kultury - Centrum św. Jana w Gdańsku stoi w moim rankingu kwalifikowanych artystycznie projektów w miarę wysoko, za solidne podejście do materii kulturalnej