Katowice. Wystawa kostiumów Ewy Starowieyskiej
Projekty kostiumów oraz scenografii do spektakli teatralnych, autorstwa pochodzącej z Katowic cenionej scenografki Ewy Starowieyskiej będzie można oglądać w Muzeum Historii Katowic.
Ewa Starowieyska podarowała Muzeum Historii Katowic swoje projekty przygotowane do spektakli w reżyserii Konrada Swinarskiego. Kolekcja obejmuje ok. 300 projektów, na wystawie zaprezentowanych zostanie kilkadziesiąt z nich. - Ponadto pokażemy projekty realizowane do sztuk reżyserowanych przez wieloletniego dyrektora Teatru Współczesnego Erwina Axera, z którym Starowieyska długo współpracowała - powiedziała komisarz wystawy Katarzyna Gliwa.
Zdaniem Gliwy, Starowieyska wraz z Axerem stworzyła "niezwykły duet reżysersko-scenograficzny". W jej projektach "widać wyraźnie, w jaki szczególny sposób podchodziła do robienia swojej scenografii". - Nigdy nie wysuwała jej na plan pierwszy, tylko ilustrowała nią sztukę - tłumaczyła Gliwa. Dodała, że w przypadku kostiumów, nie tylko projektowała strój dla aktora, ale wręcz określała charakter i osobowość bohatera. - Zawsze od siebie dorzuca pewne cechy, które powodują, że na jej projekty patrzymy jak na obrazy - wyjaśniła komisarz.
Na wystawie zostanie zaprezentowany wątek rodzinny Starowieyskiej, która pochodzi z Katowic i jest córką znanego architekta Tadeusza Łobosa. Artystka o swoim dzieciństwie mówi niewiele, "wspomina jedynie zapach farb w pracowni ojca". Muzeum pokaże jej zdjęcia z dzieciństwa oraz fotografie wykonane podczas sesji przed trzema tygodniami.
Wystawa w Muzeum Historii Katowic zostanie otwarta 9 stycznia. Potrwa do końca lutego.
Ewa Starowieyska urodziła się 2 grudnia 1930 roku w Katowicach. W 1956 roku ukończyła wydział scenografii na Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie. W latach 60. rozpoczęła współpracę ze znakomitymi reżyserami Swinarskim i Axerem, z którymi realizowała spektakle na scenach polskich i zagranicznych. Przygotowała kostiumy i scenografię m.in. do "Trzech sióstr" Antoniego Czechowa (1963), "Androklesa i lwa" George'a Bernarda Shawa (1964), "Tanga" Sławomira Mrożka (1965), "Marii Stuart" Fryderyka Schillera (1969).
