Pojedynek królowych Anglii
"Maria Stuarda" w reż. Dietera Kaegi w Operze Śląskiej w Bytomiu. Pisze Alan Misiewicz w Gazecie Wyborczej - Katowice.
Na scenie Opery Śląskiej oglądamy najczęściej starcia pierwiastka męskiego z kobiecym. "Maria Stuarda" Gaetano Donizettiego w reżyserii Dietera Kaegi przynosi nową perspektywę. Perspektywę kobiecą. Opera powstała w koproducji z Teatrem Wielkim w Poznaniu i Teatrem Wielkim w Łodzi. To romantyczny dramat historyczny oparty na sztuce Friedricha Schillera. Koncentruje się wokół konfliktu między dwiema wielkimi indywidualnościami: Elżbietą I i królową Szkocji Marią Stuart. Wynik tego sporu na samym początku opery jest przesądzony: Maria z nakazu Elżbiety, królowej Anglii, ma zostać ścięta. Cala ta XVI-wieczna opowieść,
której libretto napisał Giuseppe Bar-dari, wpisuje się w odwieczny problem żądzy władzy. Ale dotyczy też miłości do tego samego mężczyzny - hrabiego Leicestera, którego grał Adam Sobierajski.
"Maria Stuarda" jest więc rzadkim przykładem opery, w której ścierają się ze sobą wyłącznie pierwiastki kobiece. Ich zderzenie i odmienność podkreślaj ą w inscenizacji Dietera Kaegi nawet kolory sukien. Symboliczna czerwień stroju Elżbiety (w tę rolę wcieliła się Bernadeta Grabias) kontrastuje z czernią stroju Marii czyjej opiekunki Anny (nieco egzaltowana rola Grażyny Bollin). To, co dodatkowo wyróżnia "Marię Stuardę", to oszczędność scenografii. Jej autor, Bruno Schwengl, zaprojektował prostą przestrzeń, która sprawia, że uwaga widzów mocniej koncentruje się na treści opery. Dotyczy to również nieskomplikowanego ruchu scenicznego.
Wielkie brawa za rolę Marii należą się Karinie Skrzeszewskiej. Śmiało można powiedzieć, że druga część opery należy właśnie do niej, bo wtedy najlepiej prezentuje swój kunszt wokalny. Jej przeżycia są tak prawdziwe, że aż namacalne. Również w tej części "Marii..." można posluchać jej szczególnej, pełnej uroku i liryzmu modlitwy wykonywanej wraz z chórem.
