Kobieta z męskim ja?
"Leworęczna kobieta" to świetny tekst, główną bohaterką jest kobieta, ale ta rola jest bardziej dla mężczyzny - mówi Monika Pęcikiewicz, studentka Akademii Teatralnej w Warszawie reżyserka spektaklu, którego premierę przewidziano na sobotę we wrocławskim Teatrze Polskim na Scenie na Świebodzkim.
Mariana z "Leworęcznej kobiety" to postać z powieści austriackiego pisarza Petera Handkego, próbuje on stworzyć studium psychologiczne kobiety niespełnionej, poszukującej możliwości odmienienia rzeczywistości. Handke opisuje postawy skrajne, porusza się po obrzeżach normalności także w innych swoich utworach "Publiczność zwymyślana", "Kasper", "Krótki list na długie pożegnanie". Dlatego możemy liczyć na głęboką ilustrację emocji człowieka przeniesioną w realia teatralne. Z młodziutką Moniką Pęcikiewicz spektakl przygotowują także inni warszawscy studenci: scenografię przygotowała Karolina Benoit - Akademia Sztuk Pięknych, twórcą muzyki jest Mateusz Adamczyk - Akademia Muzyczna.
Ewa Skibińska jako Marianna, chce pokazać, że Handke predysponował kobietę nie tylko do założenia rodziny, ale jeszcze by mogła spełnić się w życiu. Być może za cenę porzucenia rodziny. Jej mąż, w tej roli Miłogost Reczek i Maciej Wojdyła, nie potrafi zrozumieć postępowania swojej żony, on jest tu postacią słabszą. Ten spektakl porusza różne aspekty samotności: ciągle pozostawianych kobiet - Franciszki - w postać tę wcieliła się Jolanta Zalewska, ale także samotności w podejmowaniu życiowych decyzji. Na scenie będzie można zobaczyć również: Zbigniewa Lesienia, Bogusława Danielewskiego, Aldonę Struzik oraz gościnnie Marka Rytera i Piotra Łukaszewskiego. Monika Pęcikiewicz mówiła, że nie chodzi o końcowy efekt, ale o pewną myśl tworzącą się między nią a aktorami w trakcie działań teatralnych nad tekstem Handkego. To starcie doświadczenia aktorów ze świeżą siłą. - Bardzo cenię sobie pracę z Moniką Pęcikiewicz, ona bardzo dużo wie o życiu, ma wiele ciekawych spostrzeżeń. - mówił Miłogost Reczek.
Ewa Skibińska
- Rola Marianny jest inna niż dotychczas grałam, jest bardzo silna wewnętrznie i ta siła przejawia się w jej czynach. Bierze życie w swoje ręce, odchodzi od męża, pomimo że jej małżeństwo jest udane, ale jest zbyt nijakie.
Miłogost Reczek
- To nie jest materiał teatralny tylko literacki, to minipowieść Handkego, wiele rzeczy o bohaterze trzeba było sobie wymyślić. Bazowaliśmy na tym, co opowiedział Handke oraz na sobie czyli na własnym doświadczeniu, które na szczęście dla tego przedstawienia, a na nieszczęście dla mnie mam dosyć poważne.
Jolanta Zalewska
- Franciszka jest mi wiekowo bliska i z jakimś bagażem doświadczeń, które właściwie każdej kobiecie jest dane. Próba rozpaczliwa znalezienia kogoś, nawet męża przyjaciółki. Ta kobieta kończy smutno, bez happy endu.
