Pippi w Łodzi
Reżyser przenosi akcję w postindustrialną przestrzeń Łodzi - obecnie wielkiego placu budowy - o spektaklu "Pippi Langstrumpf" w reż. Zdzisława Jaskuły w Teatrze Nowym w Łodzi pisze Patrycja Terciak z Nowej Siły Krytycznej.
Zdzisław Jaskuła, obecny dyrektor Teatru Nowego w Łodzi, zabiega o widza w każdym wieku. Na dwóch scenach prezentuje spektakle skierowane do najmłodszych widzów, młodzieży gimnazjalnej i ponadgimnazjalnej oraz do osób dorosłych. Interdyscyplinarność, na którą postawił i którą od nowego sezonu zapowiada, dowodzi silnej chęci pozyskania stałego - i nowego - odbiorcy. W Teatrze Nowym działa także Mała Literacka, gdzie odbywają się cykliczne spotkania literackie, Kawiarnia Filozoficzna czy NOFF Galeria (przestrzeń wystawowa). Pierwszy krok w nowym sezonie postawiono w stronę najmłodszych widzów - wystawiając "Pippi". Najsilniejsza dziewczynka na świecie, Pippi Langstrumpf, od kilku pokoleń jest jedną z najbardziej lubianych bohaterek literatury dziecięcej. Tekst Astrid Lindgren wielokrotnie interpretowali reżyserzy teatralni i filmowi. Dla Zdzisława Jaskuły jest to już trzecia sceniczna adaptacja powieści szwedzkiej autorki. Tym razem reżyser zaproponował dziecięcej publiczności spektakl w estetyce musicalowej.
Reżyser spektaklu zmierzył się z buntowniczym potencjałem tekstu Lindgren, przesuwając akcenty tak, by tekst wybrzmiał jako manifest "odpowiedniego" postępowania. Główna bohaterka jawi się jako rewolucjonistka, przeprowadzająca skuteczny szturm przeciwko dorosłym. Poprzez swoje zachowanie obnaża ich racje, dając swoim kompanom alternatywę - możliwość zanegowania słuszności norm odgórnie narzuconych przez starszych, a przez to możliwość korzystania z uroków beztroskiego dzieciństwa. Jaskuła przemyca do spektaklu także istotny apel - o potrzebę miłości i zainteresowania dziećmi przez dorosłych.
Reżyser przenosi akcję w postindustrialną przestrzeń Łodzi - obecnie wielkiego placu budowy. Willa Śmiesznotka kryje się za blaszanymi konstrukcjami, wśród zmechanizowanych wyciągów i beczek z radioaktywnym płynem. Wprowadzenie zmian otwartych scenografii wpływa na atrakcyjność przekazu. Techniczni pojawiający się na scenie w zupełności się w nią wpisują - mamy przecież przed oczami plac budowy i "robotnicy" nikogo nie dziwią. Reżyser stosuje w spektaklu popularne we współczesnym teatrze nowe media. Grze aktorów towarzyszą także projekcje filmowe. Obrazy z rzutnika wyświetlane są na elementach konstrukcyjnych scenografii - blaszanych ściankach, kurtynie z białej folii malarskiej. Projekcje przedstawiają sfilmowane łódzkie podwórka, kamienice i ulicę Piotrkowską.
Estetyka musicalu narzuca wykorzystanie bardzo konkretnych środków. W spektaklu Jaskuły pojawiają się: śpiew, choreografia, partie dialogowe. Reżyser zaprosił do współpracy zespół silny warsztatowo. Poprowadził aktorów na tyle skutecznie, że stworzyli krwiste postaci. Zbudowali ciekawe role poprzez sposób mówienia, mimikę, czy ekspresję. Szczególnie energiczna jest Kamila Salwerowicz (tytułowa Pippi). Wiele humoru wprowadza także postać grana przez Sławomira Suleja (dyrektor cyrku/akrobatka).
"Pippi Langstrumpf" zaproponowana przez Teatr Nowy, jest inscenizacją przemyślaną. Niewiele w niej przypadkowości. O atrakcyjności spektaklu przesądzają różne rozwiązania techniczne i scenograficzne. Dzięki nim reżyser osiągnął zamierzony cel - skupił uwagę małego widza. Przyczyniła się do tego także strona dramaturgiczna realizacji. Rytm buduje epizodyczna konstrukcja przedstawienia, składająca się z kilku przygód Pippi i jej przyjaciół. Narrację budują także piosenki, angażujące dzieci we wspólne śpiewanie czy rytmiczne klaskanie.
Zdzisław Jaskuła przygotował spektakl adekwatny dla oczekiwań publiczności. Emocje towarzyszące dzieciom można odczytać od razu i jednoznacznie - wychodzą one z sali zadowolone. Jak spektakl odbierają dorośli? W tym wypadku nie chcę generalizować. Myślę, że jest on uwarunkowany także tym, na jaką dozę infantylności zechcemy sobie pozwolić. Ja jej natężeniu w "Pippi Langstrumpf" Teatru Nowego, mówię "stop". I chyba nawet będąc dzieckiem wolałabym być potraktowana nieco poważniej.
