Generacja Nic
Willy Loman, bohater "Śmierci komiwojażera", mówi synom: "Mierzcie wysoko, a zajdziecie daleko!". Nie zaszli. Odpowiadają ojcu głosem dzisiejszych 20-, 30-latków, którzy sami siebie nazywają Generacją Nic: - Jestem niczym, tato. Co ja tu robię, w tym biurze, nędzny, żebrzący idiota. Takich jak ja sprzedają po tuzinie za grosz...
W czasach galopującego bezrobocia, realiów drapieżnego kapitalizmu i zniewalających praw wolnego rynku Teatr Miejski w Gdyni wystawia dramat "Śmierć komiwojażera". Sztuka, która przed ponad 50 laty miała triumfalną prapremierę na Broadwayu, dotyka nader wrażliwego nerwu współczesności: pogoni za pieniądzem, karierą i obwożenia duszy po supermarketach świata!
Willy, bohater dramatu Artura Millera, żyje mitami kleconymi na użytek własny i swych synów. Nie dopuszcza do świadomości, że w wyścigu szczurów on i jego bliscy zajmują jedno z pośledniejszych miejsc. Pierwotnie Miller nadał swojej sztuce tytuł "W jego głowie". Autor podkreślał, że w zamyśle dramat miał obrazować sprzeczności, którymi umeblowana jest głowa zwykłego Amerykanina. "Śmierć komiwojażera" jest czymś znacznie więcej. Balansuje na granicy realistycznej sztuki społecznej, wizji poetyckiej oraz psychoanalizy. Gdzie tkwią źródła porażki w konfrontacji z wymaganiami wolnorynkowego świata? W rodzinie, w brakach wykształcenia,w zawyżonych aspiracjach czy może w braku talentu i predyspozycji?
Handlowcy, menedżerowie, przedstawiciele handlowi wielkich korporacji to nikt inny jak współcześni komiwojażerowie - zdają się podkreślać twórcy spektaklu w Teatrze Miejskim. Przedstawienie reżyseruje Adam Ferency. W spektaklu wystąpią aktorzy Teatru Miejskiego i spoza Trójmiasta. W rolę Willa Lomana wcieli się Andrzej Troński, znany m.in. z filmów Zanussiego, Kijowskiego czy Koterskiego. Od pięciu sezonów Troński jest związany stałą współpracą z warszawskim Teatrem na Woli. Spotkał tam całą plejadę znakomitych reżyserów, m.in. Adama Ferency, który "prześladuje" go do dziś.
