Warszawa. Promocja książki prof. Zbigniewa Osińskiego
Centrum Sztuki Współczesnej Zamek Ujazdowski, Włoski Instytut Kultury w Warszawie, Wydział Polonistyki Uniwersytetu Warszawskiego, oraz Wydawnictwo słowo/obraz terytoria zapraszają w poniedziałek 25 kwietnia o godz. 18.30 na promocję książki prof. Zbigniewa Osińskiego "Nazywał nas bratnim teatrem. Przyjaźń artystyczna Ireny i Tadeusza Byrskich z Jerzym Grotowskim".
W spotkaniu wezmą udział: Agnieszka Byrska-Zaczyk, prof. Maria Krzysztof Byrski, Marina Fabbri i Leszek Mądzik, a poprowadzą je Wojciech Krukowski i dr Tomasz Wroczyński. Spotkanie odbędzie się w Sali Kino/Audytorium.
W programie:
Projekcja filmu Racja teatru. Spotkanie z Ireną Byrską (1990), realizacja Krzysztof Domagalik.
Wiele wskazuje na to, że spotkanie się Ireny i Tadeusza Byrskich z Jerzym Grotowskim [na zdjęciu] było prawdziwym "powinowactwem z wyboru", aby użyć znanej formuły Goethego, szczególnym darem losu. Porównanie ich ze sobą, mogłoby wskazywać na to, że istnieją między nimi niemal wyłącznie różnice.
W odróżnieniu od Grotowskiego małżeństwo Byrskich nie rewolucjonizowało sztuki teatru. A jednak patrząc na działalność Byrskich z dzisiejszej perspektywy, można zapytać: czy była ona mniej wartościowa niż działalność Jerzego Grotowskiego?
Pytanie to nie zawiera w sobie prowokacji. Myślę, że każdy z tej trójki był na swój sposób osobny, co oznacza, że nie można było go z nikim pomylić, wymienić ani zastąpić. Być może dlatego byli siebie tak wzajemnie ciekawi, owa zaś odmienność dróg twórczych, doświadczeń i charakterów warunkowała w niemałym stopniu trwałość tej przyjaźni.
"Nazywał nas bratnim teatrem" - to dla mnie powrót do tematu przyjaźni artystów. Zacząłem go drążyć we Wstępie do odnalezionej na początku lat osiemdziesiątych ubiegłego wieku korespondencji obu twórców Reduty, która pod tytułem "Listy Mieczysława Limanowskiego i Juliusza Osterwy" ukazała się w 1987 roku nakładem Państwowego Instytutu Wydawniczego.
Z perspektywy lat okazało się, że zawierała się tam jakby w zarodku perspektywa opublikowanej szesnaście lat później "Pamięci Reduty", a także książki o przyjaźni artystycznej Ireny i Tadeusza Byrskich z Jerzym Grotowskim.
ZBIGNIEW OSIŃSKI - profesor w Katedrze Literatury Polskiej na Wydziale Polonistyki Uniwersytetu Warszawskiego. Projektodawca i pierwszy dyrektor powołanego w 1990 roku Ośrodka Badań Twórczości Jerzego Grotowskiego i Poszukiwań Teatralno-Kulturowych we Wrocławiu, w latach 1991-2004 dyrektor artystyczny i naukowy tej placówki.
Wydawca pism Jerzego Grotowskiego (wspólnie z Januszem Deglerem), Mieczysława Limanowskiego, Juliusza Osterwy, Wacława Radulskiego, Konrada Swinarskiego.
Najważniejsze książki: Teatr Dionizosa. Romantyzm w polskim teatrze współczesnym (1972), Grotowski i jego Laboratorium (1980), Grotowski wytycza trasy. Studia i szkice (1993), Grotowski. Źródła, inspiracje, konteksty (1998), Pamięć Reduty. Osterwa, Limanowski, Grotowski (2003).
