Artykuły

Trzeci dzień XLVI Przeglądu Teatrów Małych Form Kontrapunkt w Szczecinie podsumowuje Joanna Flis z Nowej Siły Krytycznej.

Aż trudno uwierzyć, że Kontrapunkt jest na półmetku! Godziny spędzone w teatrach mijają niepostrzeżenie i przybliżają nas do nieuniknionego finału. A ten zapowiada się ciekawie, zwłaszcza, że z worka spektakli konkursowych wysypują się coraz bardziej zastanawiające propozycje. Dzień trzeci był dziwnym dniem.

Zaczęło się bardzo spokojnie. Miłośnicy Melpomeny spotkali się w Teatrze Małym na drugim (i ostatnim) dniu dyskusji panelowej. Brzmienia scen okazały się tematem niemożliwym do wyczerpania. Udowodnili to m.in. prof. Jan Ciechowicz i prof. Mirosława Kozłowska. Było o wielkim Krzysztofie Kolbergerze, o ciele uwięzionym w duszy i lokalnych gwiazdach teatralnych scen. Dyskusjom towarzyszyła również promocja "Pamiętnika Teatralnego" poświęconego Aleksandrowi Bardiniemu.

Zaopatrzeni w solidną dawkę wiedzy o teatrze widzowie oczekiwali na rozpoczęcie konkursowej części Przeglądu. Niełatwe więc zadanie miał Arkadiusz Jakubik, który dzielnie, choć bez większego sukcesu, reprezentował teatr Tomasza Karolaka IMKA. I nie pomogła obecność kolegi (i dyrektora) na widowni - monodram "Ja" nie zachwycił, a wręcz poirytował publiczność. Zewsząd padały pytania: po co to było i dlaczego? Odpowiedzi zabrakło. Przedstawienie nie wniosło niczego nowego, zaskakującego czy wartościowego ani w formie, ani w treści. I niestety przypominało fatalnie wspominaną dziś przez publiczność Przeglądu Mirandę Piano i jej historię o zabijaniu. Jest jednak coś, co te realizacje rozróżnia. Aktor monodramu. Jakubik fantastycznie prowadził swoją postać, budował odpowiednie nastroje, umiejętnie wachlował emocjami. Pokazał, że nawet najbardziej banalny i bełkotliwy tekst można zagrać w sposób spójny i na dobrym poziomie. Zgrał się również z towarzyszącymi mu muzykami z zespołu Doktor Misio (oprawa muzyczna jak najbardziej na plus!). Szkoda, że ten fantastyczny aktor nie miał szansy zachwycić publiczności w ciekawszym, mądrzejszym spektaklu.

Na szczęście dla propozycji Teatru IMKA kolejne przedstawienia tę wysoko postawioną przez konkursowy dzień pierwszy poprzeczkę zniżyły niemal do zera. Raczej eksperymentem czy ciekawostką, a nie teatralnym spektaklem nazwać możemy twór belgijskiej grupy Abattoir Fermé "Mythobarbital/Upadek Tytanów". Aktorzy, tak jak zapowiedzieli w tekście informującym, wlekli nas za sobą przez jakiś pokręcony, pseudobaśniowy świat. Co ciekawe, widzowie jak zahipnotyzowani śledzili dziwne poczynania artystów. Wszyscy z zapartym tchem patrzyli na scenę, ale co naprawdę widzieli? Lyncha, Bacona czy horror klasy B z bohaterami zombie?

Mroczny nastrój konkursowych realizacji utrzymywał się do ostatniego spektaklu. Na deskach Teatru Polskiego zobaczyliśmy "Turandota" w reżyserii Pawła Passiniego. Spektakl, zrealizowany przez lubelski neTTheatre, miał przenieść widza w bajkowy świat Chin. Historia niedokończonej opery Pucciniego, opowiedziana także w języku migowym, nie jest łatwa w odbiorze. I nie wynika to bynajmniej z jakości użytych środków czy kodów - spektakl jest w swej formie nużący i ogłuszający. Warto jednakże, jakby na obronę tej realizacji nadmienić, że aktorom na scenie towarzyszy młodzież z Zespołu Szkół nr 3 w Lublinie, a także muzycy grający na żywo i czuwający nad wszystkim reżyser - tajemniczy narrator. Spory potencjał - niewykorzystany, spore oczekiwania - niespełnione.

Najintensywniejszy (i najdziwniejszy) jak dotąd dzień Przeglądu (debata i trzy spektakle konkursowe!) zamknęło niezwykłe spotkanie z niezwykłym twórcą. Belgijski performer Benjamin Verdonck zaprezentował publiczności autorski projekt "Kalender/Zwart", w którym spróbował przybliżyć trudną sztukę performance. Była to także jedna z niewielu okazji do podglądania twórcy przy pracy.

Kontrapunktowe zmagania przybierają na sile i przekraczają wszelkie granice, także te geograficzne. Przed nami prawdziwa wisienka na kontrapunktowym torcie, czyli wyjazd do Berlina i spotkanie z niemiecką teatralną ligą mistrzów. Będzie się działo!