Łódż. Dario Fo na scenie Nowego
W sobotę o godz. 19.15 premiera sztuki autorstwa Dario Fo, jednego z najbardziej kontrowersyjnych laureatów literackiego Nobla. Reżyseruje Piotr Bikont.
Centralnymi postaciami "Kto nie ma, nie płaci" są dwie zaprzyjaźnione pary małżeńskie. Mężowie pracują w fabryce, żony prowadzą domy. W tle - widmo kryzysu gospodarczego, masowych zwolnień i rosnących cen.
Okazja czyni złodzieja - porządni dotąd obywatele zaczynają żyć na granicy prawa. Gdy stateczne żony dopuszczają się kradzieży w sklepie z asortymentem dla zwierząt, rozpoczyna się komediowa intryga.
Czy mężowie poprą obywatelskie nieposłuszeństwo? Czy drobna kradzież przerodzi się w symbol walki z systemem? - tego dowiemy się już w sobotę w Teatrze Nowym (ul. Zachodnia 93).
**
Rozmowa z Biotrem Bikontem
Malwina Wadas: Przyznanie Fo Nobla spotkało się z gwałtownym sprzeciwem. Fo jest zarazem bardzo popularny. Dlaczego wystawia pan jego sztukę?
Piotr Bikont, reżyser: Poziom jego sztuk rzeczywiście nie jest noblowski i wydaje mi się, że Fo dostał Nobla nie za literaturę, ale za teatr. Za teatr nie ma Nobla, więc dostał tego (śmiech). On stworzył formę współczesną na podstawie idei, która łączy dell'arte i średniowieczny teatr plebejski. Ta forma jest moim zdaniem bardzo współczesna. Wystawiam tę sztukę już po raz drugi, po raz pierwszy robiłem to, zanim jeszcze Dario Fo dostał Nobla, a kierowało mną przekonanie, że odpowiada ona potrzebom teatru.
Jakie wyzwania przed reżyserem stawia "Kto nie ma, nie płaci"?
- Mam poczucie, że teatr Fo polega na tym, że reżyser musi go współtworzyć. Chciałbym, żeby widz obejrzał ten spektakl dwa razy, bo raz dla Fo to za mało. Trzeba sprawić, by widz chciał wrócić na tę sztukę do teatru. "Kto nie ma, nie płaci" proponuje zabawę, która ukazuje rzeczywistość. Sztuka w mojej opinii nie ma nauczać, ale siać zwątpienie, stawiać pytania, rozwijać, a to właśnie dzieje się u Fo.
Co ta sztuka mówi o współczesności?
- To sztuka o spontanicznym nieposłuszeństwie obywatelskim w sytuacji głębokiego kryzysu kapitalistycznego. Jest pisana jakby wczoraj. W Łodzi jest publiczność, która chce oglądać farsy. Fo jest aktualny, pokazuje rzeczy bardzo śmieszne i jednocześnie bliskie życiu.
