Poznań. Kruszczyński reżyseruje operę
Premierę opery "Komedia o niemej żonie" Tadeusza Zygfryda Kasserna przygotował poznański Teatr Wielki Opera Narodowa. Premierę zaplanowano na 5 kwietnia. Reżyseruje Piotr Kruszczyński.
Dwuaktowa komedia muzyczna na siedem głosów z akompaniamentem fortepianu nie została zinstrumentowana przez kompozytora. Poznańska prapremiera ma odkryć nowy kształt muzyczny dzieła, w specjalnie przygotowanej z tej okazji instrumentacji.
Tłumaczenie oryginalnego, napisanego po angielsku tekstu i instrumentację wykonał Krzysztof Słowiński.
- Polscy kompozytorzy XX wieku, zwłaszcza ci, którzy wyemigrowali, nie mają należnego miejsca w historii i dlatego postanowiłem przygotować tę operę dla polskiego widza. Wprawdzie w oryginale jest ona napisana po angielsku, ale przetłumaczyłem ją, bo, jak to ma być komedia to musi być zrozumiała dla polskiego odbiorcy - powiedział podczas środowej konferencji Krzysztof Słowiński.
Opera, napisana na podstawie sztuki Anatola France'a "Komedia o człowieku, który zaślubił niemowę" będzie miała oszczędną scenografię.
Według libretta życie bohatera opery prawnika Leonarda u boku żony - niemowy staje się nie do zniesienia. Postanawia on - wbrew przestrogom - skorzystać z pomocy lekarzy, specjalistów od poprawiania głosu. Zabieg, jakiemu poddano Katarzynę sprawił, iż stała się potworną gadułą. Zdesperowany Leonard ponownie wzywa lekarzy. Ci, nie wiedząc, w jaki sposób zmienić ją ponownie w niemowę, proponują Leonardowi głuchotę.
Muzyka opery utrzymana jest w stylistyce neoklasycznej, nawiązuje do utworów kompozytora z lat trzydziestych. Jako środek wyrazu Kassern stosuje rodzaj śpiewu będący odpowiednikiem recytatywów. W dziele pojawiają się też efektowne sceny zespołowe.
Tadeusz Zygfryd Kassern urodził się w 1904 roku we Lwowie, zmarł w 1957 roku w Nowym Jorku. Gry na fortepianie uczył się w rodzinnym mieście. W latach 1922 - 1926 studiował w Konserwatorium Muzycznym w Poznaniu u Henryka Opieńskiego (kompozycja) i Wieńczysława Brzostowskiego (fortepian). W Poznaniu był też recenzentem muzycznym i kompozytorem. W czasie wojny, jako że był żydowskiego pochodzenia, ukrywał się przed Niemcami. Po wojnie wyjechał do USA gdzie pracował, jako attach, kulturalny polskiego konsulatu w Nowym Jorku. Po rezygnacji z pracy dyplomatycznej zajmował się komponowaniem i edukacją muzyczną.
