Premiera - w sobotę!
SZANOWNA PUBLICZNOŚCI! Pozwólcie, że zaprosimy Was dziś do teatru, powiedzmy - do Teatru Śląskiego... Powiedzmy - na godzinę 10 rano. Macie zdumione miny? Ach tak, rozumiemy już dlaczego. Przyzwyczailiście się chodzić do teatru wieczorem, czasami, wyjątkowo, tuż po obiedzie, na tak zwaną "popołudniówkę". Ale przecież nie ma reguły bez wyjątku.
Zapraszamy Was do Teatru Śląskiego, na jedną z prób przygotowywanej obecnie premiery. Chcemy Wam po prostu pokazać coś, czego na pewno nie widzieliście. Teatr odarty ze złudzeń, bez zmiennej gry świateł, bez łudzących oko dekoracji, bez kostiumów i szminki, bez wszelkich rekwizytów wielkiego misterium. Chcemy pokazać dobrze Wam znanych aktorów, tych samych, których tak lubicie i oklaskujecie. Tych samych - a jednak innych. W czasie ciężkich, wyczerpujących godzin przygotowywania nowej roli.
A więc, zaczynamy! Wybaczcie, że w szatni teatru nie ma uśmiechniętych zazwyczaj szatniarek, na widowni pusto, a na scenie, przypominającej szopę, trochę pozbijanych nie wiadomo jeszcze w co - desek. Przywołajcie na pomoc całą fantazję. Oto więzienne łóżko, które nie jest jeszcze łóżkiem oto gwarna ulica Paryża, która w tej chwili jest jeszcze kotarą. Oto po prostu próba dramatu niemieckiego dramaturga Georga Buchnera - "ŚMIERĆ DANTONA".
Chcecie wiedzieć coś więcej? - "Śmierć Dantona" to w naszym życiu teatralnym wydarzenie dużej miary, polska prapremiera sztuki. Wystawił ją niedawno w Berlinie zachodnim wybitny reżyser niemiecki. Erwin Piscator, grał ją już wcześniej w Paryżu słynny teatr Vilara. U nas pokusił się o wystawienie tej bardzo trudnej inscenizacyjnie sztuki Teatr Śląski, w reżyserii dyrektora Józefa Wyszomirskiego. Trzeba dodać jeszcze - sztuki, która wprawiła w ruch cały zespół, gra w niej bowiem około 65 osób, sztuki wieloobrazowej, niesłychanie barwnej, o żywej akcji, wielkim napięciu dramatycznym. Ukazuje przecież okres Rewolucji Francuskiej z lat 1794 - bankructwa grupy Dantona i jego zwolenników.
