Makbet z nowym kluczem
"Makbet" w reż. Krzysztofa Prusa w Teatrze im. Osterwy w Gorzowie Wlkp. Pisze Renata Ochwat w Gazecie Lubuskiej.
Scena w ciemności, obrotowa klatka, krzesło - w tak skromnej scenografii toczy się "Makbet" Williama Szekspira, którego autorską - i jakże oryginalną - wersję przygotował Krzysztof Prus.
Reżyser przede wszystkim dość mocno okroił całość. Skupił się głównie na wątkach łączących króla Dunca-na z Makbetem, Makbeta z jego żoną Lady Makbet i przyjacielem Bankiem. I w ten sposób uwypuklił całe zło, jakie nosi w sobie główny bohater. Niezdrowa ambicja zamienia się w szalone pragnienie władzy, które doprowadzi do królobójstwa. A potem szaleństwo i krwawy terror tylko rosną tak, aby doprowadzić do zagłady Makbeta i jego okrutnej żony. Im dłużej trwa spektakl, tym bardziej rośnie groza, i przekonanie, że tej tragedii nie da się uniknąć.
Osobną wartością spektaklu jest inscenizacja. Proste dekoracje tylko podkreślają | całe to szaleństwo, jakie się 1 tu dzieje. Do tego trzeba dołożyć jeszcze genialnie ustawionę światła, które właściwie też są scenografią. Całości dopełnia bardzo dobra muzyka. Kiedy kurtyna idzie w górę, narasta też miarowo dźwięk, po chwili wiadomo - tak bije ludzkie serce. I to jest kolejny impuls do niepokoju, że tu za chwilę wydarzy się coś niedobrego.
Krzysztof Prus znalazł do "Makbeta" kompletnie nowy klucz, nowy patent i sprawił, że ten dramat, choć i tak mocny, nabrał jeszcze więcej siły. Ona właśnie niemal od początku wciska widza w fotel. Reżyser wybrał współczesne tłumaczenie Stanisława Barańczaka, które sprawia, że aktor nie musi mówić wierszem. I to też odmienia odczytanie tego dramatu. Kolejny już raz zachwycili aktorzy. Bardzo dobra rolę stworzyła Karolina Miłkowska-Prorok. Jej Lady Makbet jest okrutną, silną, zdeterminowaną kobietą, którą jednak i tak w końcu dopadną wątpliwości. Marnie kończy zresztą. Pola jej nie ustępują też i inni.
Wyszedł naprawdę dobry, interesujący spektakl, który na szczęście nie jest ściągą do lektury szkolnej.
