"Hamlet"
"Hamlet" obrósł w przekłady i komentarze. Przekładów w Polsce mamy kilku, wśród nich Paszkowskiego, Iwaszkiewicza, Brandstaettera i Sity.
Hamlet jest jednym z niewielu bohaterów literackich, którzy żyją poza teatrem i poza tekstem sztuki. Jego imię znaczy coś nawet dla tych, którzy nigdy Szekspira nie widzieli na scenie i którzy go nie czytali.
Teatr, który chce wystawić "Hamleta", reżyser i aktorzy przystępujący do pracy nad tą sztuką stają wobec konieczności wyboru. "Hamleta" nie można grać w całości, bo trwałby ponad pięć godzin - trzeba tekst skracać, a więc dokonać selekcji. W "Hamlecie" jest wiele spraw: polityka i moralność, spór o jednoznaczność teorii i działania, pytanie o cel ostateczny i sens życia, anegdota kryminalna zbudowana na motywie zemsty, tragedia rodzinna i miłosna, filozoficzny dramat załamania uznanych wartości... Hamleta można grać i rozumieć rozmaicie. Może on być moralistą szukającym jednoznacznej granicy między dobrem i złem - intelektualistą walczącym o racjonalną hierarchię wartości - filozofem, który docieka sensu istnienia świata. Można w tej postaci zobaczyć także studium psychologiczne bohatera kryminału wysokiej klasy. Ale zawsze trzeba wybierać. Każda epoka, każdy czas ma swojego Hamleta.
Grano go we frakach, w kostiumie współczesnym i historycznym; renesansowym i średniowiecznym. Nie w tym jednak tkwi istota wyboru. Ważne jest w nim jedno: dotarcie przez tekst Szekspirowski do wrażliwości i doświadczeń swoich współczesnych. Miejmy nadzieję, że taki będzie "Hamlet" telewizyjny - przedstawiany widzom TVP po raz pierwszy.
