Gdańsk. Scenograficzny klan Sobczaków w Plamie
To już ostatni tydzień wystawy scenografii rodzinnej Łucji i Brunona Sobczaków oraz ich córki Moniki Sobczak-Konca.
Jak wszystkie domniemane wydarzenia kulturalne minionych dni, w większości odwołane lub zawieszone, również ta wystawa miała swój impas. Dlatego nieśmiało przypomina teraz o swoim istnieniu.
Scenografia jest i łatwa, i trudna do pokazywania. Łatwa w postaci projektów, potem ich realizacji (na zdjęciach), a trudna, bo może niszczyć czar teatru, gdy pokaże się detale. Wtedy wychodzi na jaw, że np. tren królewskiej sukni był z tetry, a brylanty w koronie to kawałki zwykłego szkła. Tak się na tej wystawie na szczęście nie dzieje. Wciąga widza rzeczywiście w czar i klimat teatru.
Wielu lat. Najstarsze fotografie i realizacje pochodzą z połowy lat 70; to np. balet "Spartakus" Arama Chaczatauriana z 1974 i Ludwiga Minkusa "Don Kichot" z 1976 r. W ogóle dużo jest baletu; nawet migawka z wieloodcinkowego cyklu "Zawsze balet", przygotowywanego dla Telewizji Polskiej przez Andrzeja Żurowskiego i oczywiście Janinę Jarzynówną-Sobczak. Na tej migawce - primabalerina pani Janiny Alicja Boniuszko i pierwszy tancerz Andrzej Bujak. Ciut bliżej: piękna biała suknia, w której tańczyła Julię Magda Wałęsówna. Łza się w oku kręci, że ta utalentowana dziewczyna musiała na skutek kontuzji pożegnać się z baletem. I czasy współczesne, w których bierze już udział Monika. A to kurtyną do "Królewny Śnieżki", a to figurą św. Wojciecha z milenijnego pochodu, a to kostiumami, a to... ołtarzami w gdańskim Matemblewie; jeden z nich, ustawiony na trasie papieskiego przejazdu, w 1999 r. poświęcił Jan Paweł II.
Tak wiruje ten świat... W Plamie kończą się próby do "Kynologa w rozterce" Sławomira Mrożka w reżyserii Floriana Staniewskiego. To całkiem przeciwny klimat!
Wystawa będzie czynna do 16 kwietnia w godz. 9 - 21. Wstęp wolny.
Na zdjęciu: "Nie teraz kochanie" w Teatrze im. Żeromskiego w Kielcach, scenografia - Łucja i Bruno Sobczakowie, reż. Grzegorz Chrapkiewicz.
