Lublin. Ewa Błaszczyk w Muzycznym
"Nawet gdy wichura..." to recital, który gościł na wielu polskich scenach. Usłyszymy go w Teatrze Muzycznym. W aktorskiej interpretacji Ewy Błaszczyk znane teksty odsłaniają bogactwo nastrojów, a zza dramatyzmu przebija nieodłączna nuta optymizmu.
W jej repertuarze pojawiają się m.in. utwory Agnieszki Osieckiej, Doroty Czupkiewicz, ks. Jana Twardowskiego czy Marii Pawlikowskiej-Jasnorzewskiej z muzyką Jerzego Satanowskiego, Leszka Możdżera, Zygmunta Koniecznego i Włodzimierza Wysockiego. Z tytułu przemawia upór, aby stawiać czoła przeciwnościom losu z pogodnym czołem, łuskać z życia to, co piękne. Pochodzi on z piosenki Jecka Kleyffa pt. "Nocnoautobusowa" ("I że Pan, to ta struna/i myśl, że to komunał/ i poczucie szczęścia nawet, gdy wichura/nawet, gdy wichura").
Ewa Błaszczyk ceni krótką formę, nacechowaną dramaturgią. Z wybranych utworów wydobywa zarówno jasne, jak i ciemne tony. - Dla mnie ważne są tekst i nastrój - mówi.
O czym śpiewa? O miłości, o strachu i o ulotnym pięknie życia. Stara się nawiązać bliski kontakt w widzem, którego zaprasza do wysłuchania niemal osobistej historii.
Na scenie towarzyszy jej m.in. córka Maria, która śpiewa i gra na gitarze (druga córka Ola, od wielu lat pozostaje w śpiączce). Ewa Błaszczyk dostała wiele prestiżowych wyróżnień nie tylko za działalność aktorską. Została "Polką Roku" (2006 r.) i "Kobietą Roku" (2007 r.). Jest założycielką fundacji Akogo?, której celem jest budowa wzorcowej kliniki dla dzieci po urazach neurologicznych. Otrzymała Order Uśmiechu oraz Order Ecce Homo przyznawany tym, którzy swoją działalnością potwierdzają maksymę "Człowiek to brzmi dumnie".
